การเดินทางที่แสนยาวไกล เมื่อไหร่จะถึงจุดหมาย เดินมาพร้อมน้ำตาที่พร่างพราย ความอ้างว้างเดียวดายเกาะกุมใจ ตัวฉันเดินอยู่เพียงลำพัง เพียงแค่หวังก้าวผ่านคืนวันอันโหดร้าย ต้องการใครสักคนเคียงข้างกาย ความเดียวดายอ้างว้างคงห่างใจ
16 ธันวาคม 2551 18:49 น. - comment id 924739
ขอเป็นแรงศรัทธาแห่งความหวัง เติมพลังให้เธอสู่จุดหมาย เป็นสายลมพัดพาความเหงาคลาย ไม่เดียวดายแม้เดินอยู่ลำพัง ....................................... มาให้กำลังใจค่ะ
16 ธันวาคม 2551 21:38 น. - comment id 924819
บนเส้นทางอันหนาวเหน็บ สะท้านเจ็บกับใจที่หม่นหมอง หยดน้ำตาร่วงหล่นหยดนอง แขนขาทั้งสองไร้เรี่ยวแรง
17 ธันวาคม 2551 17:47 น. - comment id 925234
มาให้กำลังใจ ด้วยคนนะคะ