กวีเศร้า
ลูกแก้ว_23
ฝืนกลั่นน้ำตามาเป็นอักษร
ทั้งที่หัวใจร้าวรอนแทบทนไม่ไหว
เจ็บเหลือเกินวันนี้...แต่ไม่รู้จะบอกกับใคร
เก็บไว้ไม่ไหว...กลั่นหัวใจใส่บทกลอน
คนรักหนึ่งคนเขาไม่แล
ดีแต่แหยียบย่ำรังแก...สร้างรอยแผลซ้ำซ้อน
รักของฉันน้ำเน่ายิ่งกว่าในละคร
ไม่ได้จบลงที่ตอน...รักกัน
หมดทั้งหัวใจมีเพียงเขา
แต่คำว่าเรา...ไม่เคยทำให้เธอไหวหวั่น
ความรักแลกไม่ได้กับความผูกพัน
ตำแหน่งที่ได้รับนั้น...คนคั่นเวลา
จะขอรักเธอต่อไป
แม้ต้องเจ็บช้ำปานใดที่ไม่มีค่า
จะนำความช้ำ...มาถักถ้อยร้อยวาจา
ระบายความรู้สึกออกมาเป็นบทกลอน