กวีเศร้า

ลูกแก้ว_23

ฝืนกลั่นน้ำตามาเป็นอักษร
ทั้งที่หัวใจร้าวรอนแทบทนไม่ไหว
เจ็บเหลือเกินวันนี้...แต่ไม่รู้จะบอกกับใคร
เก็บไว้ไม่ไหว...กลั่นหัวใจใส่บทกลอน
คนรักหนึ่งคนเขาไม่แล
ดีแต่แหยียบย่ำรังแก...สร้างรอยแผลซ้ำซ้อน
รักของฉันน้ำเน่ายิ่งกว่าในละคร
ไม่ได้จบลงที่ตอน...รักกัน
หมดทั้งหัวใจมีเพียงเขา
แต่คำว่าเรา...ไม่เคยทำให้เธอไหวหวั่น
ความรักแลกไม่ได้กับความผูกพัน
ตำแหน่งที่ได้รับนั้น...คนคั่นเวลา
จะขอรักเธอต่อไป
แม้ต้องเจ็บช้ำปานใดที่ไม่มีค่า
จะนำความช้ำ...มาถักถ้อยร้อยวาจา
ระบายความรู้สึกออกมาเป็นบทกลอน				
comments powered by Disqus
  • ปะการังสีฟ้า

    14 ธันวาคม 2551 16:03 น. - comment id 924046

    จะนำความช้ำมาถักถ้อยร้อยวาจา
    ระบายความรู้สึกออกมาเป็นบทกลอน
           ......................................
    อย่าเศร้าเลย  จงใช้โอกาสนี้เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนนะจ๊ะ  11.gif
  • ก่องกิก

    15 ธันวาคม 2551 18:54 น. - comment id 924465

    ทำไมเศณ้าล่ะครับลูกแก้ว
    36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน