ในค่ำคืนที่เหน็บหนาว เพียงแค่เห็นแสงจันทร์แสงดาวก้อรู้สึกหวั่นไหว เธอเป็นอย่างไรบ้างหนาวเหมือนฉันไหมคนไกล คืนนี้หลับสบายไหมหรือกระวนกระวายเพราะคิดถึงกัน ในค่ำคืนที่เหน็บหนาว หัวใจสั่นร้าวอารมณ์เหงา-เหงาจนเก็บไปฝัน เขาคนที่คอยมอบอุ่นไอให้เธอคือใครกัน ได้โปรดเถิดนะตื่นจากฝันอย่าให้มีวันเป็นจริง ในค่ำคืนที่เหน็บหนาว หยดน้ำค้างพร่างพราวมองเห็นหน้าเขาในทุกสิ่ง เมื่อไหร่น้าข้างกายเราจะมีเขามาแอบอิง ขอให้ฉันได้เจอเขาจริง - จริงได้แอบอิงยามนิทรา
14 ธันวาคม 2551 19:04 น. - comment id 924089
แวะมาเยี่ยมครับ คุณเขียนกลอนแปดได้งดงาม แต่กลอนเปล่าก็ดีครับ ต้นกำเนิดกลอนเปล่ามาจาก เชียงใหม่ผมจำชื่อไม่ได้ โดยเขาจะนิยมในการ แต่งเพลงสมัยใหม่แบบฝรั่ง ส่วนกลอนนั้นมีแต่ เฉพาะไทยและอินเดีย เดี๋ยวนี้จะมีหรือเปล่าไม่รู้ กลอนเปล่าแบบนี้เป็นที่นิยมมากของฝรั่งจีนและ ทั่วๆไปเพราะไม่จำกัดฉันทลักษณ์ไว้เป็นการใช้ใน การระบายอารมณ์ตนเองกับธรรมชาติครับ แก้วประเสริฐ.