เจ้าดอกอ้อล้อลมทุ่งยามรุ่งสาง ขอบฟ้ากว้างก็แต้มแต่งแข่งสีสัน พราวระยับรับวันใหม่ไอตะวัน ลมจูบขวัญต้นข้าวเรียวเขียวในนา หมู่นกกาถลาบินผินผกโผ เกาะชงโคมองเมียงเอียงคอหา เจ้าหนอนน้อยต้วมเตี้ยมเยี่ยมกายมา มิรู้ว่าภัยร้ายกรายใกล้ตัว ธรรมชาติวาดวงเป็นกงล้อ เที่ยงแท้หนอนิยามความดีชั่ว ทั้งกิเลสเศษตัณหาพาเมามัว นำย้อนยั่วอารมณ์ห่มห้องใจ ด้วยเวียนว่ายพายวาดปรารถนา ถมคุณค่านิยามอยากฝากคว้าไขว่ เพื่อสนองครองกระสันขันชิงชัย กับคำ ได้ ในชนะจะดูดี เกียรติยศเงินตรามหาลาภ หลงติดภาพทระนงตรงศักดิ์ศรี หมดอำนาจวาสนาบารมี แผ่นดินที่กลบฝังร่างก็ร้างรา หมู่แมกไม้เหมือนชีพคนทุกชนชั้น ต่างลดหลั่นเลี้ยงชีวิตติดปรารถนา สบทุกข์สุขคลุกเคล้าเศร้าน้ำตา หยุดไขว่คว้าวางบาทบทเมื่อหมดลม.
13 ธันวาคม 2551 14:54 น. - comment id 923809
บอกได้ว่าเยี่ยมคับ
13 ธันวาคม 2551 21:11 น. - comment id 923877
ชอบค่ะ ชอบๆๆ เยี่ยมไปเลยค่ะ
14 ธันวาคม 2551 00:32 น. - comment id 923900
หยุดไขว่คว้าวางบาทบทเมื่อหมดลม. -
15 ธันวาคม 2551 01:05 น. - comment id 924190
ขอบคุณค่ะคุณวิทย์ ศิริ
15 ธันวาคม 2551 01:06 น. - comment id 924191
ขอบคุณค่ะคุณfltsover
15 ธันวาคม 2551 01:07 น. - comment id 924192
ขอบคุณค่ะคุณแมวเหลือง