หน้าส่วนตัว
กาลครั้งหนึ่งเคยเดินทางอย่างมีเพื่อน
เธอย้ำเตือนติดตามมิห่างหาย
แต่ยามนี้เธอมาจากพรากกลาย
และสุดท้ายไม่มีแม้เงาเธอ
ที่นี่เคยมีรัก
สุขใจนักยามเธอชิดใกล้ใจเสมอ
ช่างเอาอกเอาใจให้ใฝ่ละเมอ
คิดถึงเธอยิ่งนักยังรักมิรู้ลืม
บ้านพักกลางหุบเขา
เคยมีสองเราตรงนี้ที่ดูดดื่ม
ภาพความหลังยังจำเนิ่นนืม
ฉันยังปลื้มใจรักเธอเสมอมา
วันนี้ตรงนี้มีเพียงฉัน
เธอคนนั้นห่างหายไปไหนหนา
คงมีสุขสมอุรา
แต่ไม่ทราบว่ากับคนใด
คิดถึงเอยคิดถึงเธอ
ไม่บ่นเพ้อถึงซึ่งคนไหน
ยังฝังรากแห่งรักสลักใจ
เพียงในใจคิดถึงซึ่งเธอ
มาเรียณัฐ 13 ธ.ค. 2551 07:48 น. - ID 121286 
675
2
0
13 ธันวาคม 2551 09:49 น. - comment id 923644
บางครั้ง..การได้นั่งคิดถึงเหตุการณ์ และบุคคลที่ร่วมในเหตุการณ์ก็สุขยิ่งแล้วค่ะ
13 ธันวาคม 2551 22:42 น. - comment id 923886
เพื่อนของฉัน....ไม่ต้องเจอกันทุกวัน แค่มองภาพถ่ายแล้วนึกถึงความทรงจำเก่าๆ ก็ทำให้ฉันมีความสุข
15 ธันวาคม 2551 12:43 น. - comment id 924297
บางครั้งการได้คิดถึงใครสักคนแล้วได้ยิ้มออกมาเนี่ย มันก็ทำให้เรามีความสุขเหมือนกันเนอะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
