หนุ่มเท่สาวราม5
Saran
เช้านี้รีบตื่นมีสอบไล่
เพิ่งห่างหายสร่างไข้ยังปวดหัว
รอ92ไปรามใจเต้นรัว
รถไม่มาไม่กลัวกลัวไม่ทัน
อาจารย์แจกข้อสอบแผ่นสุดท้าย
ปากถามว่าทำไมใยมาสาย
ไม่ได้ตอบมองข้อสอบช่างง่ายดาย
เหมือนเมื่อวานอ่านไว้ได้นิดนึง
นั่งสอบไปคิดไปยิ่งปวดหัว
ยิ่งกลัวว่าเธอจะเป็นดังภาพฝัน
ฉันสะดุ้งอาจารย์จ้องจนตัวสั่น
พลางบอกฉันให้เขียนชื่อให้ชัดเจน
เมื่อเลิกสอบใจฉันยิ่งว้าวุ่น
ยิ่งคิดครุ่นเรื่องเมื่อคืนจึงโทรหา
เสียงปลายสายหวานๆตอบกลับมา
สอบเสร็จแล้วตอนนี้อยู่หน้าอาคาร
ฉันดิ่งไปหาเธอพร้อมถุงขนม
ขนมปังกลมเจาะรูสีสวยใส
เธอบ่นฉันว่าซื้อมาทำไม
ไม่เห็นอยากจะได้ของจากเธอ
หน้าซีดเผือดเหมือนโดนจับลงต้ม
ใจระทมเมื่อได้ยินเสียงเอื้อนเอ่ย
เต็มสองหูจังๆจากทรามเชย
ที่ฝันเคยมิใช่เพียงภาพลวงตา