หน้าส่วนตัว
โอ้ละเห่เห่ครวญหวนละห้อย
ใจน้องน้อยบาดเจ็บเหน็บผิดหวัง
เพราะอนาถบาดแผลใจใคร่ชิงชัง
จำความหลังฝังใจไม่อาจลืม
ภาพพี่ชายเป็นนายใจในทุกที่
ยากจะมีวันหมดกำหนดปลื้ม
ด้วยความดีที่ร้อยใจใช่หยิบยืม
ซึมด่ำดื่มดูดใจไม่รู้คลาย
พรหมลิขิตขีดเส้นเล่นกำหนด
เขียนบาทบทจบร้างวางหมากหมาย
ให้เรียนรักถักผูกพันจนวันตาย
แยกพี่ชายคืนกลับลับสู่ดิน
เจ็บ เจ็บ เจ็บ เหน็บหนาวร้าวปวดปร่า
ใจถูกพร่าเยินยับแทบดับดิ้น
ธารน้ำตาบ่านองครองหลั่งริน
ทุกฐานถิ่นห้องหอใจใส่น้ำตา
จะกี่ปีกี่เศร้าเล่าจักหาย
โศกรู้คลายกำหนดหมดเสน่หา
ด้วยต้นรักถักใจไร้โรยรา
ดินกลบหน้าคงสงบจบปล่อยวาง.
Salukphin 12 ธ.ค. 2551 00:06 น. - ID 121247 
778
2
0
12 ธันวาคม 2551 16:41 น. - comment id 923454
คงจะเป็นแบบนั้นค่ะ
17 ธันวาคม 2551 02:14 น. - comment id 924944
ใช่ค่ะหนูเพียงพลิ้ว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
