ดูก่อนเถิดภารดา ผู้หาญกล้าโดยชาติหรือขลาดเขลา ผู้มุ่งมาดวาดฝันอันทึมเทา โลกเพียงเงามายามาเยี่ยมเยือน ใครหลอกใคร ระหว่างใจวิปริตติดปมเงื่อน หรือโลกร่ายจริตมาบิดเบือน ให้แชเชือนหลงลับไปกับกาล สรรพสิ่งที่เห็น จึงแค่เป็นสายลมอันพรมผ่าน ผู้หลงเงาเฝ้าเพียรเขียนวันวาน แล้วสำราญซึมทราบภาพมายา แก่นสารคือสิ่งใด มีบ้างไหมฝูงคนได้ค้นหา ก้าวจากบ่วงร้อยผ่านกาลเวลา ตัดมายาอามิสอันติดตน ผู้เสพเสวยโลก จึงทุกข์โศกมิสร่างก่อสร้างผล รสแห่งโลกชักนำย้ำกมล ด้วยเล่ห์กลอำพรางไปทางมัน วัฏฏะอันยืดยาว ยากสืบสาวให้สุดถึงจุดนั้น สองข้างทางวัฏฏะสารพัน ล้วนสิ่งสรรจรุงปรุงวิญญาณ ผู้เดินทาง จึงก้าวย่างเพลินเพลิดเตลิดซ่าน ในจักษุมืดมนอนธการ มิอาจผ่านวังวนเล่ห์กลเงา ดูก่อนเถิดภารดา ผู้หาญกล้าโดยชาติหรือขลาดเขลา ผู้มุ่งวาดกวาดฝันอันทึมเทา ใฝ่คว้าเอาอันใดในมายา...
บนข. 11 ธ.ค. 2551 20:13 น. - ID 121236 
1710
5
0
11 ธันวาคม 2551 21:27 น. - comment id 923261
มาเยี่ยมเยือนเจ้าค่ะ..เป็นบทกลอนที่ให้ความหมายดีจังค่ะ....
11 ธันวาคม 2551 21:35 น. - comment id 923267
เข้ามาชม บทกลอนที่ไพเราะ ใช้คำที่สละสลวยและมีความหมายลึกซึ้งครับ..
11 ธันวาคม 2551 23:48 น. - comment id 923293
ความหมายดีมากค่ะ แต่ผู้โง่เขลาอย่างเราหรือจะเข้าใจ เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่อยากได้ หวังว่าท่านคงบายดี ทางนี้บายดีเช่นกัน
12 ธันวาคม 2551 01:38 น. - comment id 923305
ผ่านกายามารดามากำเนิด ก้เตลิดโลกไปเที่ยวใฝ่หา มิรู้ความอันใดใน"มายา" จึงไขว่คว้าหาไปในกลลวง
12 ธันวาคม 2551 14:11 น. - comment id 923423
เป็นมายาย้อนยลคนทั่วทิศ กลจะปิดจะป้องตนจากคนทั่ว รูปลักษณ์ กิริยา อัชฌา ตัว มิให้รั่วมิให้รู้เป็นผู้ใด ทั้งเลห์กลเหลี่ยมคูดูฉกาจ มายาวาดแวงเวียนก็เปลี่ยนได้ มายารูปฤาเทียบท่ามายาใจ ต้องยลไว้รู้หน้า มายา ลวง. แวะมานมัสการพระคุณจ้าครับ สบายดีนะครับ...
12 ธันวาคม 2551 14:13 น. - comment id 923424
แวะมาอ่านกลอน โลก..มายาเจ้าค่ะ
12 ธันวาคม 2551 16:41 น. - comment id 923455
สวัสดีครับ อ.บนข ก็โลกเรานี่คือเวทีการแสดงไงครับ สบายดีนะครับ
13 ธันวาคม 2551 06:30 น. - comment id 923583
นมัสการท่านบนข. ธรรมดาโลกโศกแลสุข เป็นดั่งคุกขังไว้ในกิเลส น่าเบื่อแท้คนเราทุกวัยเพศ ด้วยสาเหตุรักหลงไม่ปลงใจ
13 ธันวาคม 2551 12:17 น. - comment id 923702
"ใฝ่คว้าเอาอันใดในมายา" ในที่สุด ทุกอย่างคงเป็นมายา อย่างท่านว่า มีขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ใช่ไหมครับท่าน กลอนเตือนสติดีครับ
13 ธันวาคม 2551 13:46 น. - comment id 923755
นมัสการค่ะท่านมหาโลกนี้คือมายา คนเราก็คือมายา สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย
13 ธันวาคม 2551 14:22 น. - comment id 923781
เยี่ยมค่ะ ไม่ได้อ่านผลงานนานเลย...สบายดีนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด