"มายา"..."สัจจา" สิ่ง...ที่แท้ในใจกลับไม่เห็น สิ่ง...ที่เป็นเห็นอยู่กลับยึดมั่น สิ่ง...ที่คิดด้วยจิตกลับหวาดหวั่น สิ่ง...ที่กลั่นด้วยสติกลับสงสัย สิ่ง...ที่เร้นในโลกกลับมุ่งหวัง สิ่ง...ที่ยังไม่ปรากฎกลับมั่นใจ สิ่ง...ที่เว้นจากใจกลับห่วงใย สิ่ง...ที่ใครเข้าใจใช่"มายา" เพราะ...อัตตาพาตัวเราเข้าพงหนาม เพราะ...โมงยามเสกสรรค์ฝันนิทรา เพราะ...ความโลภโกรธหลงคงทุกครา เพราะ...มนต์ตรามืดมิดปิดดวงตา เพราะ...ขลาดเขลาเบาความคิดอนิจจัง เพราะ...ทุกขังจีรังไม่นำพา เพราะ...วุ่นวายคลายยึดมั่นอนันตา เพราะ...ชะตามาห่างเหินเมิน"สัจจา"
10 ธันวาคม 2551 16:57 น. - comment id 922963
แวะมาอ่านกลอนวันหยุดครับ คุณวิทย์สบายดีนะครับ
10 ธันวาคม 2551 20:54 น. - comment id 922980
"มายา" เป็นสิ่งที่ลวงล่อ และ ก่อให้เกิดความลุ่มหลง "สัจจา" เป็นคำพูดที่จริงจากใจ แต่จะจริงอย่าวไร เพียงใด ใครเล่าจะรู้จริงเท่ากับคนที่พูดหรือกล่าวคำนั้นออกมา ...ก็คงประมาณนี้สินะ...
10 ธันวาคม 2551 23:02 น. - comment id 923015
สวัสดีคุณครูกระดาษทราย ขอบคุณคับที่แวะมาอ่านเป็นคนแรกซะด้วย
10 ธันวาคม 2551 23:03 น. - comment id 923016
สวัสดีคุณแมวคราว ขอบคุณคับที่แวะมาทักทายกัน
10 ธันวาคม 2551 23:05 น. - comment id 923018
สวัสดีคับคุณอรุโณทัย จริงหรืกหลอกใจเราเท่านั้นที่รู้คับ ยกเว้นเราจะหลอกตัวเองเพิ่มอีกหนึ่งคนล่ะ
10 ธันวาคม 2551 23:31 น. - comment id 923026
มารับคำว่า..สัจจา..ในตัวคนคะ อ่านแล้ว..อึ้ง.ถึงคำถาม..มายารึ ไรกัน
11 ธันวาคม 2551 00:07 น. - comment id 923029
สวัสดีคับครูพิมญดา ความหมายที่ผมหมายถึง โลกนี้คือละครหรือ โลกนี้คือมายา หรือสิ่งสมมุติตามที่พระท่านว่า เพียงข้อคิดแก้ง่วง และอีกอย่างเพราะคนเรายึดอัตตาเป็นที่ตั้งจึงต้องมีเรื่องทุกข์ใจอยู่ร่ำไปไป นี่ก็พระท่านว่าอีกล่ะ ราตรีสวัสดิ์
11 ธันวาคม 2551 10:53 น. - comment id 923088
สิ่ง......ลวงหลอกชอบแท้ มนุษย์ สิ่ง......สัจจาบริสุทธิ์ หลบลี้ เพราะ.อวิชชาฉุด ยึดมั่น เพราะ.หลงมายาชี้ จึ่งให้ มืดมน อุปาทานนี่นี้ จริงแล หากปล่อยมันไหลแผ่ ทั่วถ้วน ยึดถือว่าฉันแก มืดบอด จักพบกับทุกข์ล้วน เปิดช่องสงสาร ยังคงความมีคุณภาพเหมือนเดิมนะครับ คุณ..วิทย์ ศิริ
11 ธันวาคม 2551 16:16 น. - comment id 923149
หวัดดีครับ คุณ"วิทย์ ศิริ" เยี่ยมมากๆครับ... ครบทุกอรรถรสที่สื่อ... สมด้วยเหตุด้วยผล...ดีใจที่ได้อ่าน...ครับกระผม
11 ธันวาคม 2551 17:09 น. - comment id 923173
สิ่งที่เห็นกลับเห็นไม่เด่นชัด เพราะมายาแจงจัดกระบวนท่า สิ่งที่รู้ไม่ได้รู้ด้วยวิชชา เพราะมายาบังไว้ให้หลงทาง สิ่งที่คิดเบือนบิดจากสัจจา เพราะอัตตามาเป็นเครื่องกีดขวาง สิ่งที่ทำมายามาอำพราง เพราะเหินห่างสัจจามาพินิจ สวัสดีค่ะ วิทย์ ศิริ มาเขียนด้วยค่ะ มีคำครูบอกว่า ..ผู้ใดพบ ผู้นั้นพ้น..
11 ธันวาคม 2551 19:26 น. - comment id 923195
เข้ามาอ่านกลอนมีความหมายครับ...
11 ธันวาคม 2551 20:46 น. - comment id 923247
ทุกวันนี้มายา มีมากกว่าสัจจา จนไม่รู้ว่าอันไหนจิงอันไหนหลอกแล้วค่ะ....
13 ธันวาคม 2551 12:50 น. - comment id 923715
สวัสดีคุณกิตติเวทย์ โครงที่ฝากมาเยี่ยมคับ ผมว่าทุกโคลงทุกกลอนที่คุณลงดีมากทุกคั้งคับ
13 ธันวาคม 2551 12:52 น. - comment id 923717
สวัสดีkirati ขอบคุณมากที่แวะมา่านนะคับ
13 ธันวาคม 2551 12:54 น. - comment id 923719
สวัสดีคับพี่ดอกแก้ว กลอรที่ฝากมาดีมากคับ ผมอ่านซ้ำหลายเที่ยวเลย พี่สบายดีนะคับ
13 ธันวาคม 2551 12:55 น. - comment id 923720
สวัสดีคับคุณลิลิต ขอบคุณมากคับที่แวะมาทักทาย
13 ธันวาคม 2551 12:57 น. - comment id 923721
สวัสดีคับคุณสายลมเดือนตุลา ขอบคุณมากตับสำหรับความเห็น
13 ธันวาคม 2551 14:12 น. - comment id 923772
เยี่ยมค่ะ