เด็กหญิงโหยด

นรศิริ

เด็กหญิงโหยด
เด็กหญิงโหยดใครมองว่าเธอบ้า
อนิจจาน่าสงสารจริงเจียวหนอ
อยู่กับยายแม่พ่อไม่พะนอ
ยายเที่ยวขอทานเลี้ยงเสี่ยงชีวัน
ไร้เสื้อผ้าอาหารรานชีวิต
ญาติมิตรดูแลแม่จอมขวัญ
โหยดจึงอยู่กับยายดูแลกัน
สองชีวันพันธ์ผูกทุกโมงยาม
ลูกของยายต้องมาตายวายชีวาตย์
แสนอนาถผูกศอตอนตีสาม
ก็เพราะเสพยาบ้าที่ช้าทราม
ต้นมะขามจึงถูกใช้เป็นเรือนตาย
ยายยิ่งเหมือนคนบ้าชะตาขาด
ความเจ็บปวดยิ่งบาดใจสลาย
น้ำตารินไหลหลั่งพร่างพราย
ด้วยว่าสายใจนั้นมาหลุดลอย
ยายจึงมุ่งสู่ทางสว่างแพร้ว
รัตนดวงแก้วที่สุดสอย
ทิ้งโหยดอยู่เอกาตั้งตาคอย
ตะวันคล้อยจึงรู้ว่ายายบวชชี
ทั้งครูเพื่อนรังเกียจโหยดกันหมด
แสนกำสรดดวงใจไหม้หมองศรี
สกปรกโสโครกขโมยดี
ของใครหายอยู่ที่อีโหยดมัน                   
โหยดจึงไม่มีใครที่ใฝ่ยุ่ง
ทุกคนมุ่งรังเกียจและเดียดฉันท์
ในทุกวันเราจึงต้องแบ่งปัน
ทั้งอาหารกลางวันขนมมี
โหยดไม่อยากเกิดมาเช่นเป็นอยู่
ขอใครโปรดเอ็นดูคลายหมองศรี
จงแบ่งปันความเมตตาและปรานี
ให้โหยดมีพลังสู้ชีวิต
เด็กหญิงโหยดเป็นเด็กที่น่าสงสาร  พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ยายซึ่งไม่ค่อยปกตินักเลี้ยงดูพร้อมทั้งมีพี่ชายซึ่งไม่ปกติ  ยากจนมากแต่งตัวสกปรก    แต่โหยดก็เต็มใจช่วยงานครูหากแต่ครูบางคนไม่ค่อยยอมรับเธอ  และเป็นที่รังเกียจในหมู่เพื่อน  แต่ด้วยความจนและความไม่สมดุลย์ในชีวิตเธอจึงเป็นเช่นนั้น
สำหรับข้าพเจ้านั้นสงสารเธอดูแลช่วยเหลือเสมอ  เขาไม่อยากให้ตัวเองเป็นเช่นนั้นหรอกค่ะ  โปรดเห็นใจและให้อภัยโหยดด้วย				
comments powered by Disqus
  • ครูกระดาษทราย

    9 ธันวาคม 2551 07:59 น. - comment id 922502

    a072984993.gif
    
    ได้มาอ่านเรื่องราวชีวิตโหด
    เด็กหญิงโหยดของพี่มีปัญหา
    คนรอบข้างห่างเหินเมินอุรา
    สนทนาถึงเด็กน้อยไม่ค่อยดี
    
    เด็กก็เหมือนผ้าขาวบริสุทธิ์
    แสนผ่องผุดจิตใจไม่หมองศรี
    ความกดดันผันไปในชีวี
    จึงได้มีผลออกมาไม่น่าชม
    
    คุณครูนรศิริใจดีมาก
    น้ำใจไม่แห้งผากยากขื่นขม
    ความเมตตาปรานีน่านิยม
    ช่วยคนล้มให้ลุกปลุกแรงใจ
    
    จงค่อยขัดค่อยเกลาเขาเถิดหนา
    วันข้างหน้าอนาคตคงสดใส
    เขาก็เป็นคนหนึ่ง ณ สังคมไทย
    ช่วยกันไปให้ตลอดอย่างปลอดภัย
    
    ขอชื่นชมพี่นรศิริค่ะ ช่วยกันขัดเกลา สั่งสอนสิ่งถูกผืดให้ เด็กหญิงโหยดด้วยค่ะ
    
    หนูจะสอบวันศุกร์นี้ อ่านหนังสือตาปูดเลย
    
    รักษาสุขภาพด้วยค่ะพี่ อากาศเย็นจัง
  • กันนา

    9 ธันวาคม 2551 08:11 น. - comment id 922509

    เป็นกำลังใจให้ทั้งเด็กหญิงโหยด
    และคุณครูนรศิริผู้ใจดีค่ะ
    น่าสงสารเด็กหญิงโหยดจัง
    
    11.gif
  • kirati

    9 ธันวาคม 2551 09:11 น. - comment id 922532

    หวัดดีคับ...คุณ"นรศิริ"
    
    ได้รับทราบ ก็อดคิดถึงสกู๊ปข่าวที่เผยแพร่ ภาพชีวิต ของอีกหลายๆชีวิต ที่ไร้โอกาส ประจำวัน ไม่ได้ 
    ไม่รู้ว่ามีอยู่กี่หมื่นพัน ชีวิต กี่พันครอบครัว นะครับ และดีใจที่ได้ยินว่า มีความช่วยเหลือ แม้จะเป็นเพียงเล็กน้อยก็ตาม ขอแสดงความชื่นชมและเป็นกำลังใจ ให้ปฏิบัติได้โดยไร้อุปสรรคใดๆ ต่อไปนะครับ1.gif
  • krajokngao

    9 ธันวาคม 2551 09:48 น. - comment id 922542

    เขียนได้เห็นภาพดีจัง
    ยิ่งเป็รเรื่องที่มีอยู่จริงๆด้วยแล้ว
    ได้รับรู้มันอธิบายไม่ถูกเลยคะ
    มันมากกว่าคำว่าสงสารซะอีก
    อนาคตเด็กคนนี้จะเป็นยังไงคะ
    เคยดูในทีวีเหมือนกันคะ
    รายการทอล์คโชว์
    รายการวงเวียนชีวิต
    ขอความช่วยเหลือจากบุคคลอื่นๆ ในสังคมค่ะ
    น่าจะพอช่วยได้บ้างนะคะ
  • เพียงพลิ้ว

    9 ธันวาคม 2551 11:26 น. - comment id 922561

    เอื้อยจ๋า โหยดอยู่ใสล่ะคะ หล่าพอสิฮู้จักนักสังคมสังเคราะห์อยู่ในหลายหน่วยงานจ้า ถ้าโหยดบ่มีไผ เพิ่นกะคงสิพอซอยได้ค่ะ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • อินสวน

    9 ธันวาคม 2551 11:50 น. - comment id 922566

    ฟังเรื่องราวเด็กหญิงโหยดช่างโหดร้าย
    มีเพียงยายยากเย็นลำเค็ญแสน
    ความเป็นอยู่อดสูดูขาดแคลน
    คงแร้นแค้นหิวโซโภชนา
    อยากฝากของเสื้อผ้าอาหารให้
    สิ่งต้องใช้ในด้านการศึกษา
    แจ้งที่อยู่คุณครูผู้เมตตา
    คลายเหว่ว้าให้หนูน้อยค่อยบรรเทา
    
    
    สวัสดีครับ...อยากทราบที่อยู่ของคุณครูครับ
    และข้อมูลเรื่องรูปร่าง อายุของหนูโหยดด้วย
    ครับคิดถึงหลานสาวครับ พอเปรียบเที่ยบ
    ว่าถ้าหลานสาวผมเป็นเหมือนโหยด
    ผมคง.........อึ้งครับ..โหดร้ายจังเลย
  • แมวคราว...

    9 ธันวาคม 2551 13:53 น. - comment id 922606

    มาเป้นกำลังใจให้เด็กหญิงที่น่าสงสารด้วยครับ
    ความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์เป็นสิ่งที่ดีที่สุด
    ที่มนุษย์ควรเผื่อแผ่ให้กัน....
    ขอชื่นชมบทกลอนสร้างสรรค์สังคมด้วยครับ
    คุณนรศิริสบายดีนะครับ36.gif46.gif
  • ครูพิม

    9 ธันวาคม 2551 15:35 น. - comment id 922643

    1.gif
    
    เรื่องราวของโหยดดูโหดร้าย
    แต่ก็ไม่ร้ายเกินไปนักอย่างน้อยโหมดก็ยังมีพี่สาวคอยดูแลซึ่งเด้กบางคนที่โชคร้าย
    ไม่มีญาติและครุดูแลเลย..
    
    ขอเป็นกำลังใจให้พี่สาวและน้องโหมดนะคะ..
    ให้มีกำลังใจที่เข้มแข็งนะคะ
    
    46.gif46.gif
  • ไหมไทย

    9 ธันวาคม 2551 16:15 น. - comment id 922652

    เป็นสังคมมายาจริงเชียวหนอ
    สังคมที่โหดร้ายมองเพียงเครืองแต่งกาย
    และฐานะไม่มองถึงคุณความดีมีในตัวของคน
    
    ขอให้หนุโหยดมีกำลังใจเข็มแข็งต่สู้เพือเอาชนะกับปัญหาชีวิตตรงนี้ได้สำเร็จจ้า
    
    36.gif
  • ช่ออักษราลี

    9 ธันวาคม 2551 18:29 น. - comment id 922671

    น่าสงสาร น่าเห็นใจมากค่ะ
  • วิทย์ ศิริ

    9 ธันวาคม 2551 20:01 น. - comment id 922697

    น่าเห็นใจคับ ขอเป็นกำลังใจด้วยคน4.gif
  • จิตรำพัน

    10 ธันวาคม 2551 16:07 น. - comment id 922924

    สวัสดีค่ะพี่นรศิริ 11.gif
    
    น้องเอไม่ได้แวะมานาน  คิดถึงจังค่ะ
    เรื่องราวแนวนี้มีให้พบได้ตลอด  น้องเอยังสงสัยว่า  
    มีทุกโรงเรียนแน่ๆเลยค่ะ
    เพราะเท่าที่รู้จัก ในเขตนี้ต้องมีอย่างน้อยที่สุดก็โรงเรียนละหนึ่งคน...เฮ้อ
    
    หลากเรื่องราวหลากชีวิตลิขิตยาก
    หลากลำบากยากแค้นชวนหม่นหมอง
    หลากชะตาพาเศร้าวิถีคลอง
    หลากมุมมองคนพบหลากจิตใจ
    
    ความเอื้อเฟื้อเมตตาพาใจสุข
    อย่ารี่ฉุกตัดสินให้อับใส
    ความอารีย์ชี้ช่องก้าวเดินไกล
    อนาคตขีดได้ด้วยความดี ... 36.gif
    
    น้องเอคิดว่า  ระหว่างเห็นแล้วดูถูก  กับเห็นแล้วช่วยแก้ปัญหา  อันหลังน่าจะดีกว่า
    แต่คนส่วนมากมักไม่อยากเอาปัญหาคนอื่นมาเพิ่ม ...
    กลอนนี้เป็นมุมมองที่ดีจังค่ะ ...  ไม่มีใครลิขิตชีวิตตนได้
    แต่สามารถขีดเส้นทางเดินและจิตใจได้
  • เฌอมาลย์

    10 ธันวาคม 2551 16:43 น. - comment id 922955

    ขอเป็นแรงใจให้เด็กหญิงโหยดด้วยคนค่ะ
    
    36.gif16.gif36.gif
  • นรศิริ

    11 ธันวาคม 2551 04:47 น. - comment id 923036

    ขอขอบคุณสำหรับแรงใจกทุกท่านค่ะ
    ดิฉันพึ่งกลับมาถึงเมื่อคืนนี้เอง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน