ข้าวเหนียว... เมืองกรุง

zilver

ฟ้าที่บ้านใต้แสงพระจันทร์
คิดถึงความเงียบงันในวันก่อน
ยังคงห่วงยังคงคนึงยังอาวรณ์
กินข้าวเหนียวร้อนร้อนชักถอนใจ
ไออุ่นของกองไฟในคืนค่ำ
เคยดึ่มดำพร่ำร่ำสุราน่าหลงไหล
ยามนี้โดดเดี่ยวร้างบานมาไกล
ไม่รู้เมื่อไหร่เฝ้าถามใจอยู่เรื่อยมา
นั่งมองผืนฟ้าตะวันลาลับ
เอนกายลงนอนตาไม่หลับยังห่วงหา
ป่านนี้จะอยู่อย่างไรหนอคนไกลตา
รอคอยนับเวลาที่เฝ้ารอ
ยามนี้ใจเป็นโรคคิดถึงบ้าน
home sickยาวนานใจเริ่มท้อ
ต้องใช่ภาพถ่ายเป็นยาเพื่อเฝ้ารอ
ได้แค่นี้ก็คงพอให้หายในเร็ววัน				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    8 ธันวาคม 2551 16:15 น. - comment id 922299

    คิดถึงบ้านเหมือนกันค่ะ
    
    กลับบ้านบ้างป่ะคะ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • krajokngao

    8 ธันวาคม 2551 17:15 น. - comment id 922338

    เขียนได้เห็นภาพดีจังคะ
    ที่บ้านก็ทานข้าวนึ่งเป็นหลักด้วยนะ
    ยิ่งคิดถึงบ้านไปใหญ่ วันพ่อที่ผ่านมาไม่ได้กลับไปเลยคะ 
    34.gif34.gif
  zilver

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน