อัลไซเมอร์...เธอที่รัก อัลไซเมอร์...เธอที่รักพิทักษ์เตือน เธอมาเยือนคลังสมองของคนรัก มาลบเลือนเรื่องความจำช้ำใจภักดิ์ พบประจักษ์รักสดุดสุดหยุดยั้ง เธอรู้ไหมได้ทำสิ่งยิ่งกว่าฆ่า เธอได้พล่ารักผูกพันครั้นหนหลัง เธอรู้ไหมใจฉันพลันสิ้นหวัง เธอทำพังยังแสร้งซ้ำให้หนำใจ เธอแผลงศรวอนรักใหม่ให้คนรัก ให้พบพัตร์ชักใยใคร่ชายใหม่ คนรักฉันปันใจให้หมดไป เพราะยาใจในสมองมองว่างเปล่า เธอรู้ไหมใช่เลยเอ่ยกับฉัน คงเป็นวันฉันถูกชังกระทั่งเงา เธอรู้สึกนึกออกบอกไม่เหงา ถ้าเป็นเจ้าอัลไซเมอร์...เธอว่าไง
6 ธันวาคม 2551 22:54 น. - comment id 921821
หากสักวันเป็นอัลไซเมอร์ ก่อนจะเป็นขอเขียนไดอารี่เก็บไว้ ให้เป็นความทรงจำระหว่างคนสองคน ถึงเราไม่รับรู้อะไร แต่คิดว่าคนที่ยังมีความทรงจำอยู่ คงจะไม่ห่างเราไป
6 ธันวาคม 2551 23:07 น. - comment id 921823
ช่างเป็นโรคที่น่ากลัวจัง หากวันหนึ่งต้องลืมเลือน สิ่งดีดีในชีวิตไปบางส่วน แล้วจะอยู่อย่างไรนะ
6 ธันวาคม 2551 23:48 น. - comment id 921830
สำหรับเพื่อนคนนี้จะส่งไมตรีและกำลังใจไปให้เสมอค่ะ ไม่มีคำว่าอัลไซเมอร์ในมิตรภาพ
7 ธันวาคม 2551 09:36 น. - comment id 921840
แด่ คุณวิทย์.. ศิริ อันนี้แกล้งลืมหรือเปล่าก็ไม่รู้ ...อยากลืมกลับจำ แต่อยากจำกลับลืม.. ...ยังจำได้ไหม ถึงใครคนหนึ่ง.. เพลงเก่าๆ..น่ะค่ะ
7 ธันวาคม 2551 10:28 น. - comment id 921842
สวัสคีคับคุณแก้วประภัสสร จะบอกว่าเวลาเป็นจะเริ่มจากลืมเล็กลืมน้อย ลืมเวลา ลืมสิ่งของ ลืมเหตุการณ์ ลืมกระทั่งการแต่งตัวที่เคยและเลยไปถึงลืมการดูแลความสะอากตัวเองคับ ตามข้อมูลที่ทราบ แต่ตอนนี้เราไม่ลืมกันเป็นใช้ได้
7 ธันวาคม 2551 10:32 น. - comment id 921843
สวัสดีคับคุณกันนาเทวี หากเป็นอัลไซเมอร์จริง คนที่เป็นเหมือนได้เกิดใหม่แต่ในรูปของคนมีอายุ ส่วนใหญ่จะ60up ตามที่อ่านมา ขอบคุณคับที่แวะมา
7 ธันวาคม 2551 10:36 น. - comment id 921844
สวัสดีคับคุณการัณภาส หากแยกสมองกับใจได้ ก็น่าจะเก็บความรักความทรงจำที่ดีไว้ใจในจิตใต้สำนึกคับ
7 ธันวาคม 2551 10:38 น. - comment id 921845
สวัสดีคับคุณไหมแก้วสีฟ้าคราม ปรกติคนเราก็อยากจะลืมบางสิ่งที่รบกวนจิตใจ why ไม่กะลืม เซ็งนะ ขอบคุณที่แวะมา
7 ธันวาคม 2551 11:38 น. - comment id 921863
ลืม..มีตั้ง 4 ประเภทนะคะ 1.แกล้งลืม...จำได้แม่นแต่ไม่อยากจำ 2.ลืมชั่วคราว...ลืมจริงๆแต่นึกได้ภายหลัง 3.จำใจลืม..จำได้แม่นยังอยากจำแต่ต้องทำใจเพราะเธอไปเป็นของคนอื่นแล้ว 4.ลืมสนิท(ถาวร)...จะสะกิดกระตุ้นอย่างไรความทรงจำก็ไม่ไหวติงถูกฝังสนิท.... ลุงวิทย์เป็นประเภทไหนหนอ...อิอิ....แค่อัลไซเมอร์คลายเครียดค่ะลุง
7 ธันวาคม 2551 11:46 น. - comment id 921867
คงต้องใช้วิธีทำใจให้ลืมกะมัง ว่าแต่ว่าอย่าลืมกุญแจเข้าบ้านตัวเองก็แล้วกัน ฮิฮิ
7 ธันวาคม 2551 14:30 น. - comment id 921887
บางทีก็อยากเป็นอัลไซเมอร์บ้างในช่วงบางเวลา อยากให้เจ้าอัลไซเมอร์ทำสองหน้าที่ คือ นอกจากทำให้คนที่เรารักลืมเราแล้ว ยังต้องทำให้เราลืมคนที่เราเคยรักบ้าง น่าจะดีนะค่ะ
7 ธันวาคม 2551 15:07 น. - comment id 921893
น่ากลัวนะอัลไซเมอร์..เธอที่รัก - ช่างคิดได้นะเนี่ย ยาก็ช่วยไม่ได้ ฮิ ฮิ
7 ธันวาคม 2551 20:17 น. - comment id 921954
.......คนถูกลืมจงเจ็บปวดน่าดู คนที่ลืมก็ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ออะไรเลย เฮ้อ... อย่าเป็นอย่างงั้นเลยนะคะ .. ขอบคุณพี่วิทย์นะคะ ที่ทักทาย อ่านเรื่องสั้นของฉางน้อย ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์เรื่องสั้นค่ะพี่ ....สิ่งที่พี่อ่าน ในเรื่องสั้นทั้งหมดนั้น เป็นเรื่องจริง 99.99 เปอร์เซนต์คะ อิอิ
8 ธันวาคม 2551 10:36 น. - comment id 922127
ถ้าเป็นแบบนั้นหรือเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ จะทำไงดีหล่ะ คงแย่น่าดูเลย
8 ธันวาคม 2551 12:54 น. - comment id 922214
ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม ไหนว่าไม่ลืม จะร้องเพลงนี้เพื่อเรียกความทรงจำให้กลับมาค่ะ
8 ธันวาคม 2551 14:13 น. - comment id 922258
อิอิ..ฝากฝันก็ลืมไปแล้ว เพิ่งกลับมาเม้นใหม่