จักตามไป ภพใหน ในสากล ตัวเจ้า มิอาจพ้น เรานี้ จักค้น คนเขต ทุกธานี จักตาม ราวี ด้วยมีใจ จักมิให้ ผู้ใด ที่หมายปอง มาครอบ มาครอง แย่งเอาได้ จักอยู่ ตามติด มิห่างใกล สิ้นภพ มาเกิดใหม่ สักหมื่นที แม้นสู เกิดไป เป็นปัจฉา ขอเป็น ธารา ประคองนี้ แม้นสู เกิดไป เป็นอินทรีย์ ขอเป็น ก้านกี่ รองรังนอน ให้สลาย กลับกลาย เป็นสายฝน จะเป็นเมฆ ฉากบน บังสะท้อน ยิ่งหนี ยิ่งเจอ มิขาดรอน ต้องสาป อาวรณ์ แห่งใจเรา
5 ธันวาคม 2551 19:42 น. - comment id 921471
เรียกได้ว่าตามติดไปทุกชาติเลยเหรอเจ้าคะ อึ๋ยส์ๆๆๆๆ น่ากลัวมิใช่น้อยนะเนี่ย
5 ธันวาคม 2551 20:24 น. - comment id 921486
ซึ้งค่ะ ขอให้เป็นคู่กันทุกชาติภพนะคะ
5 ธันวาคม 2551 23:20 น. - comment id 921545
ตื้อเท่านั้น.........ที่ครองโลก
5 ธันวาคม 2551 23:59 น. - comment id 921558
จะกลายเป็นแค้นนี้ต้องชำระไหมนี่ แวะมาอ่านกลอนเพราะคับ
6 ธันวาคม 2551 01:02 น. - comment id 921568
คำสาปที่แสนหวานกระมัง
6 ธันวาคม 2551 01:08 น. - comment id 921571
ขอบคุณกรกวีทุกท่านที่มาเยี่ยมชมครับ ยินดีปรีดาแลให้โสมนัสยิ่ง มิควรจะลืมขอบคุณด้วยประการทั้งปวง น้อมนำในมิตรภาพครับ
6 ธันวาคม 2551 07:15 น. - comment id 921603
น่ากลัวนัก น่ารักนิ คำสาปเนี๊ยะ
8 ธันวาคม 2551 10:06 น. - comment id 922111
ยินดีด้วยนะคะ หากว่าความรู้สึกรักและอยากครองคู่กันทุกชาติภพเป็นความต้องการของทั้งสองฝ่าย ขอให้สมหวังนะคะ กับคำสาปที่แสนจะมั่นคงแบบนี้ แต่หากว่ามันเป็นความรู้สึกเพียงแค่ฝ่ายเดียว ก็อยากให้เป็นเรื่องของบุพเพดีกว่านะคะอย่าไปฝืนเลย