จับหนู เผาบ้าน

จักรพรรดิหยก

เขาหนี     เขาลี้      คดีเขา
ความชั่ว    ทอดเงา    ตามสันหลัง
      หนีแล้ว     อยู่ใกลแล้ว     ยังมิฟัง
ยังยุ      แยงยั้ง      รังของตน
        สาวก       ตกตาม      กรรมของเวร
ลงทัณฑ์     ประเคน     มิอาจพ้น
        ถลาถลำ      ซ้ำซัด    ปัจเจกชน
ใฉนเลย      อยู่บน      กฎแห่งกรรม
       ประชา      ประท้วง      ทวงซึ่งสิทธิ์
ก่อการณ์      พาลจริต      ช่างหน้าขำ
     เหตุผล     มนตรา      พาชักนำ
กลายเป็น     สงคราม     ตามศรัทธา
       พอใจ     เชื่อใคร      ในมุมมอง
ไม่ตรึก       ไม่ตรอง     ให้แจ่มจ้า
      เบาความ      ตามคน      ลมพ่นมา
เหม็นหอม      เป็นต้นว่า      มันออกไป
        มีหนู        มาขโมย      อาหารกิน
ทุบหม้อ       เผาสิ้น     ใช่หรือไม่
        จับหนู       ตรองดู     ทำอย่างไร
เผาครัว     ก็ทำได้    วิธีนึง
        จะแสบสัน     คันมือ      ถือฝักฝ่าย
ส่วนรวม      หัวใจ      ควรนึกถึง
      เขาโกง      เขากิน      ที่รำพึง
ล้มเขา    คงไม่ถึง     ต้องเผาเรือน
      หมดมุข       ก็ไถ      ไปข้างคู
ร้าวฉาน       คาดขู่      เชือดชิ้นเฉือน
     ลืมกันหมด       รังเรา     ช่วยกันเลือน
สามัคคี      ที่ย้ำเตือน      ตกฟอนไฟ				
comments powered by Disqus
  • วาสุกรี

    5 ธันวาคม 2551 12:22 น. - comment id 921376

    เยี่ยมคับ
  • นรศิริ

    5 ธันวาคม 2551 19:54 น. - comment id 921478

    ได้ไม่คุ้มสียจริงๆนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน