ลมเอ๋ยลมรัก ลมใดผลักพัดพลิ้วลิ่วล่องผ่าน ลมร้อยใดให้พัดหวนทวนก่อการ ลมใดหว่านเมล็ดรักตักปุ๋ยใจ ลมใดหนอพรมพลิ้วซับจูบรับขวัญ ลมใดผันผูกปมเด่นเช่นสายไหม ลมใดหนอพ้อคิดถึงซึ้งสายใย ทอเกี่ยวไขว้ใจหนึ่งเดียวกลมเกลียวเอย.
29 พฤศจิกายน 2551 23:58 น. - comment id 919394
ลมรักพัดผ่านแล้วผ่านเลยไม่เคยหวนค่ะ
30 พฤศจิกายน 2551 08:57 น. - comment id 919507
ลมที่ผ่านนั้นแท้ผันแปรนัก ทั้งลมรักลมเศร้าเคล้าเสียสิ้น ส่วนลมเหงาที่พัดแถวสุรินทร์ เป็นอาจิณนั้นแท้คือ...ลมแปรแขมร์เลอ
2 ธันวาคม 2551 15:12 น. - comment id 920301
ยามเมื่อลมพัดหวน อยากให้รักทวนลมมาอีกครั้ง คิดถึงวันก่อนก่อนสองเรายัง รักคงมั่นไม่เปลียนแปร แต่เมื่อครารักจากพรากจากอก ใจก็ตกห้วงลึกมีบาดแผล ไร้ซึ่งคนมาใส่ใจและดูแล ต้องยอมแพ้ความเจ็บปวดรวดร้าวใจ หากขอได้จะขอรักกลับอีกครั้ง เรื่องต่างต่างอยากย้อนไปแก้ไข ในวันนั้นจะไม่ทำเธอเสียใจ รักษาไว้กว่าสิ่งใดที่ฉันมี จะไม่ทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ อุปสรรคมากมายไม่หลบหนี จะคอยอยู่เคียงข้างเธอคนดี จนวันที่ฟ้าใสไร้เมฆดำ จะร่วมทุกข์ฝ่าฟันไปถึงฟัน ก้าวข้ามผ่านห้วงเหวที่ลึกล้ำ จะไม่ลืมสัญญาและน้ำคำ จะจดจำตราบจนชีวาวาย อยากให้ลมพัดมาพาความรัก เนิ่นนานนักที่รักนั้นหล่นหาย เพราะน้ำมือเราเองที่ทำลาย ได้ทำร้ายใจคนที่รักกัน หากยินดียอมรับจะชดใช้ จะให้ทำอย่างไรเพื่อแปรผัน ให้ความจริงที่เป็นอยู่ทุกวัน มีเธอฉันคู่กันเหมือนดังเดิม