ใช่ว่าอยากหาเรื่องให้เปลืองตัว จึงเอาหัวพวกฉันนั้นขึ้นเขียง อยากให้เธอสดับตรับสำเนียง พวกฉันเลี่ยงไม่ได้..ด้วยใจจริง ให้ทนอยู่ดูคนมาปล้นบ้าน เหิมเกริมกว้านกวาดไปในทุกสิ่ง ที่พำนักรักอยู่อู่พักพิง ให้นั่งนิ่งดูมันอย่างนั้นฤา พวกฉันพาคนมามหาศาล ใช่ไหว้วานขานขับให้นับถือ พวกเขามีสมองและสองมือ เขากระตือรือร้นด้วยตนเอง พวกฉันเห็นแต่รัฐปัดปกป้อง คอยคุ้มครองโพยภัยใครข่มเหง กลับพบรัฐอัปลักษณ์เป็นนักเลง บรรเลงเพลงเข่นฆ่าประชาตน เธอว่าหน้า..เหลี่ยมแบน..มีแสนล้าน สามารถหว่านใดใดไม่หวังผล เป็นคนดีรากหญ้าประชาชน หรือเป็นคน..จันไร..แต่ไหนมา พวกฉันต้องกดดันเพื่อบรรลุ แม้ลหุ..ครุ..ทุโทษา จะต้องตัวโดนกายในภายหน้า เมื่อเป็นข้าแผ่นดินก็ยินยอม ต้องกระทบทั้งนั้นพวกฉันทำ แม้ตอกย้ำเกื้อกูลละมุนละม่อม คงไม่มีสิ่งใดที่ไหนพร้อม เพราะเราย่อม..เลือกไม่ได้..ในบางที พวกฉันครองที่ใดไว้สักพัก ก็เพื่อจักคืนไทยให้น้องพี่ เธอก่นด่าพวกฉันนั้นอัปรีย์ เธอก็มี..หน้าที่..นี้ต้องทำ เสนอให้ถดถอยคอยสักก้าว ถึงโน้มน้าว..ไร้ผล..กับคนต่ำ บทนี้คือเรื่องราวขาวกับดำ อย่ามาอำ..พรางเห็น..เป็นการเมือง ไม่แม้คิดระอุพระยุคลบาท แต่ไม่อาจปล่อยไว้ให้มันเขื่อง หากมันดึงรั้งไว้ให้ต่อเนื่อง ไทยจะเฟื่องฟูได้อย่างไรกัน แม้ว่าเธอเป็นใครในใต้ฟ้า ไม่ได้มาผนวกเป็นพวกฉัน เพียงอยากฝากบางคำที่สำคัญ ก่อนย่ำฝัน..ของใคร..ให้ไตร่ตรอง
แมวเหลือง 28 พ.ย. 2551 00:12 น. - ID 120854 
900
3
0
28 พฤศจิกายน 2551 06:13 น. - comment id 918683
% ทักทายยามเช้า..อรุณสวัสดิ์ค่ะ
Spicecomments.com - Good Morning Comments
28 พฤศจิกายน 2551 09:23 น. - comment id 918729
หวัดดีคับ คุณ"แมวเหลือง" ยินดีที่ได้ยินได้อ่าน บทกลอนที่สะท้อน ความรู้สึกที่กดดัน จากบุคคลรอบตัว ที่มองเฉพาะแต่เหตุการณ์เป็นสำคัญ เช่น เหมือนกลับว่า มีคน 2 คน ออกหมัดใส่กันอยู่ ก็จะมองเพียงแค่ว่า "มันต่อยกัน" น่ารำคาญ แต่ไม่คิดจะมองย้อนกลับหลังไปว่า สาเหตุของเรื่อง คือ อะไร?? ที่แน่ๆ มันต้องมี คนใดคนหนึ่งที่เริ่มต้นหรือลงมือก่อนเสมอ แต่เหตุผลนั้น คือ "เหตุใด" หมัดที่เกิดจากความเกลียดชัง เครียดแค้น ยอม ควรแก่เหตุในการ ด่าก่น แน่นอน ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหน แต่ถ้าหมัดนั้นเพื่อ "สิ่งที่สำคัญ" มากๆ ของคนส่วนรวม แล้วถูกด่า ต้องมองย้อนไปที่คนด่า ว่า เขารับประโยชน์จาก "สิ่งสำคัญ" ที่ว่าด้วยรึไม่ ซึ่งบ้างทีเขาอาจจะใช่รึไม่ใช่ ถ้าไม่ใช่ เขาด่าก็ถูกแล้วเพราะ เราต้องถือว่าเขาไม่ใช่พวกเรา....และมองเรื่องนี้ไม่มีความสำคัญอะไรเลย.... แต่ถ้าใช่ เขาด่าได้อย่างไร??? เหตุใดเขาถึงไม่รู้ว่า เราทำเพื่อ "สิ่งสำคัญ" ที่สุดอยู่??? รึมันก็แค่คำพูด (แต่ปาก) ว่า"สิ่งสูงค่า" นั้นสำคัญกับมัน ก็เพียงแค่ลมปาก รึว่าเขาไม่รู้ว่าเราสู้เพื่ออะไรอยู่.........ทำไม.......เขาจึงไม่รู้??? ในเมื่อมันชัดเจนมากขนาดนั้น ที่สำคัญ...จะทำอย่างไร? เพื่อให้คนพวกนั้นรู้สึกว่า "สิ่งสำคัญ" สิ่งนั้น กำลังมีอันตราย และเริ่มเห็นคุณค่าของ "ผู้ที่ออกหมัดเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่" และที่เหมือนกันครับ...ก็คือ เหนื่อยใจ กับการไล่อธิบาย เป็นรายบุคคล...ซึ่งบ้างครั้งก็ได้ผล...และหลายครั้งที่ต้องหยุดการสนทนาไปเลย.....
28 พฤศจิกายน 2551 20:28 น. - comment id 918974
บทกลอนไพเราะ ได้เนื้อได้น้ำเก่งค่ะ
28 พฤศจิกายน 2551 21:18 น. - comment id 919005
เป็นกำลังใจให้ค่ะ มีพี่น้องไปร่วมด้วยช่วยชาติเสมอค่ะ
29 พฤศจิกายน 2551 19:00 น. - comment id 919243
3 ธันวาคม 2551 08:33 น. - comment id 920744
ได้ใจ../
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
