พระเจ้าให้หัวใจเรามา ให้ออกไปตามหาเงาใจที่ขาดหายไป และฉันเองก็คงไม่อาจจะแทนที่เงาของใคร มันคงจะน้อยนิดเกินไปใช่ใหมสำหรับใจเธอ รู้แล้วล่ะว่าไม่ใช่สักนิด ไม่น่าหลงเชื่อผิดๆจนพลั้งเผลอ หลงคำหวานจนนั่งเศร้าเฝ้าละเมอ สุดท้ายเก้อ เมื่อเธอไม่หวลคืน รู้ในทุกสิ่งที่ผ่านมา ทั้งที่รู้แต่ยังไม่ยอมตื่น ปล่อยไปเฝ้าฝันหวานกับวันคืน ที่มีแต่ความดาษดื่นของน้ำตา ระไว้ใจฐานทีเข้าใจเถอะคนดี แค่เอ่ยเอื้อนวจีผ่านสัหน้า เพียวเท่านี้ก็เอ่อท้นแล้วน้ำตา อย่าได้เอ่ยคำว่า...รำลากัน
26 พฤศจิกายน 2551 20:37 น. - comment id 918138
อย่าเสียใจไปเลยน๊า แวะมาเป็นกำลังใจให้คะ ....
27 พฤศจิกายน 2551 14:56 น. - comment id 918425
หากเป็นเงาก็ขอเฝ้าตามติด เพื่อให้แสงน้อยนิดมีความหมาย แสงและเงาเคียงกันตลอดไป มีแสงไซ้ย่อมมีเงาคู่เคียง
28 พฤศจิกายน 2551 18:30 น. - comment id 918946
มาเม้นให้แล้วตามคำสัญญา ฝันอยู่แล้วตื่นหรือยังล่ะ ถ้าตื่นแล้วก้อรีบไปเรียนอย่าให้ต้องเตือนแล้วช่วยดูตารางสอนให้ดีด้วยอย่าเข้าห้องผิดอีกล่ะ....อิอิ ล้อเล่นน้าอย่าเพิงโกรธ....