รักแรกมิอาจลืม

เวลา

     รักแรกแปลกนักยากนักไม่ลืม
อยากรำลึกหวนคืนความหลัง
ก่อนจากลาวันนั้นให้จดจำ
ใจยังพร่ำรำพันคิดถึงเธอ
  ใจเศร้าปวดร้าวใจในห้วงลึก
ใจคณึงเพ้อหาแม้เวลาผ่าน
เสียใจนักกับเรื่องวันวาน
ไม่ได้กล่าวอำลาตอนจากเธอ
   เธอจะรู้หรือไม่กับใจฉัน
มีเธอทุกคืนวันให้โหยหา
อยากได้พบเจอะเจออีกสักครา
จะบอกกับเธอว่ายังรักเธอ
   เธอเป็นอย่างไรในตอนนี้
จะยังจำฉันคนนี้ได้ไหม
คนที่อาจไม่มีค่าแม้เวลาใด
แต่ก็รักเธอหมดใจไม่เคยลืม
  ผิดที่ฉันวันนั้นไม่ได้บอก
เก็บความรักแอบชอบซ่อนไว้
หากวันนี้ต้องมานั่งเสียใจ
แล้วความห่างไกลก็พรากเรา
  ภาพเก่าเราสองในวันนั้น
ทุกความทรงจำเริ่มเลือนหาย
ต่างห่างผ่านห้วงวันที่มากมาย
จนสุดท้ายจะลืมกันฉันและเธอ
  จะเก็บไว้ส่วนลึกในใจนั้น
จะมีเพียงความทรงจำที่เหน็บหนาว
ซ่อนเก็บไว้อย่าพัดตามสายลมเบา
จนความทรงจำเก่าๆถูกลบเลือน
  หากวันนี้มีเพียงภาพฝัน
รอยยิ้มความหลังที่ยังมีความหมาย
เก็บทุกเรื่องราวของเราที่มากมาย
จะจดจำเธอไว้ตลอดกาล
				
comments powered by Disqus
  • พิมญดา

    25 พฤศจิกายน 2551 17:13 น. - comment id 917601

    ไม่มีวันไหนที่ลืมคนที่เรารักคนแรกได้เลยคะ
    
    แม้จะนานเท่านาน..11.gif59.gif
  • ลมแปรแขมร์เลอ

    25 พฤศจิกายน 2551 17:46 น. - comment id 917633

    หากจดจำรักแรกไว้นานนัก
    ทำใจยากหากเผลอเจอรักสอง
    แต่เรื่องรักดู ๆ ไปคล้ายครรลอง
    รักแรกลองรักสองรักจีรัง.....
    
    ......แต่บางท่านอาจมี 3, 4.........ก็ไม่ว่ากันนะครับ
  • ประทีปดาว

    25 พฤศจิกายน 2551 19:11 น. - comment id 917673

    ใช่ค่ะ รักแรกมิอาจลืม
    
    1.gif1.gif1.gif
  • ฉางน้อย

    25 พฤศจิกายน 2551 19:34 น. - comment id 917688

    1.gif36.gif1.gif
  • krajokngao

    26 พฤศจิกายน 2551 13:31 น. - comment id 918007

    รักครั้งแรก   มิอาจหัก  ใจลืมได้
    คงเพราะใจ  อ่อนไหว   ไม่เข้มแข็ง
    ยากยิ่งนัก    เพราะใจ  ได้สิ้นแรง
    เหมือนดาวไร้ อับแสง  แสนมืดมน
    
    เมื่อครานั้น    ที่ใจ   ต้องแตกดับ
    เกินจะนับ      บาดแผล  ที่ท่วมท้น
    เจ็บเหลือเกิน เจ็บจน  เกินจะทน
    ใจปี้ป่น        เมื่อสิ้น     ความรักจาง
    
    อยากหักใจ   ให้ลืม      รักครั้งเก่า
    ที่คอยเฝ้า     ทิ่มใจ      ให้หมองหมาง
    มองทางใด    ก็ไร้         สิ้นหนทาง
    ยิ่งอ้างว้าง     หนาวเหน็บ  และเจ็บใจ
    
    คงต้องให้      เวลา        ช่วยรักษา
    คอยเยียวยา  ให้ใจ      หายหม่นไหม้
    เพื่อหลุดออก จากห้วง   ความเดียวดาย
    ชีวิตใหม่        คงจะ      สดใสพอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน