โอ้อนาถยิ่งแท้ รัฐบาล ไฉนจึงบริหาร เยี่ยงนี้ ปองหนุนแต่บริวาร กัดกร่อน ประเทศนา เขากู่ประกาศยี้ ยิ่งด้าน ยอมทน โอ้อนาถยิ่งแท้ คนไทย ขมขื่นตรมตรอมใจ ยิ่งล้ำ คนไทยฆ่าคนไทย ตายเกลื่อน สองฝ่ายหมายปองห้ำ หั่นให้มรณา โอ้อนาถยิ่งล้ำ ในกมล มองเห็นผองมวลชน เคียดแค้น ใครหนอช่างวางกล มุมมืด สั่งนา สองฝ่ายหมายมาตรแม้น แต่ผู้บงการ โอ้อนาถยิ่งไซร้ ใจคน ใดกร่อนกินกมล ปิ่นเจ้า โมหะโทสะปน มัวมืด สองฝ่ายหมายคลุกเคล้า หั่นห้ำสะใจ อารยขัดขืนแท้ แบบไหน มันด่าเราตอบไป ทุกครั้ง หากมันฆ่าเราหมาย ปองฆ่า มันนา สองฝ่ายมิหมายยั้ง กู่ก้องฆ่ามัน อหิงสานั่นนั้น แบบไหน มึงด่ากูตอบไป ด่าโต้ หากมึงฆ่ากูหมาย ตอบฆ่า มึงนา อหิงสากูแสนโก้ แอบอ้างคานธี
24 พฤศจิกายน 2551 14:36 น. - comment id 917145
.....ตั๊บแก...จองที่ 1 ก่องน๊าค๊าลุงเวทย์..
24 พฤศจิกายน 2551 14:37 น. - comment id 917146
.... ไม่จบ ก็จอด ไม่รอด ก็เจ็บ......
24 พฤศจิกายน 2551 18:09 น. - comment id 917205
ชีวิตลิขิตได้ หรือไร ห้ำหั่นกันเข้าไป รุกสู้ เพื่อหมายมั่นสิ่งใด กันเล่า ท้ายสุดอยากจะรู้ ที่ได้คุ้มไหม
24 พฤศจิกายน 2551 19:51 น. - comment id 917237
ทักทายค่ะ คุณกิตติเวทย์
25 พฤศจิกายน 2551 16:45 น. - comment id 917559
ทำยังไงจะจบโดยที่ทั่งสองฝ่ายยอมจอดดีๆคะเนี่ย...มึนตึ้บๆ