'เหนื่อยไหม?' ถามจากใจด้วยความห่วง เหนื่อยไหมกับการที่ต้องหลอกลวง คำทั้งปวงที่พร่ำโกหกตลอดมา 'ไม่รัก' ไม่ใช่เหรอ เมื่อเธอไปก็ไม่รู้สึกรู้สา ไม่ร้องไห้ ทุกข์ทน ทรมา ไร้วาจาร้องขอให้เธอไม่ไป แล้ว 'เพราะอะไร?' ในหัวใจของฉันต้องหวั่นไหว ต้องหม่นหมองเพราะเพียงไร้เธอใกล้ แทบขาดใจแค่ไม่เจอหน้าเธอ เธอพูด"ลาก่อน" ยังนึกย้อนถึงช้ำนี้ได้เสมอ ทุกถ้อยคำลาปักกลางใจของคนเพ้อ ให้ต้องเก้อปวดร้าวทุรนทุราย ความปากแข็งทำพิษ แม้เพียงคิดมองหน้าเธอเป็นครั้สุดท้าย ก็ไม่กล้า ยึดทิฎฐิจนต้องเดียวดาย เป็นคนที่ทำร้ายเธออย่างเลือดเย็น ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ อย่าได้โกรธ โปรดกลับมา ให้พบเห็น ฉันยอมรับผิดกับทุกสิ่งที่ฉันเป็น โปรดละเว้นด้วยการกลับมาเหมือนเดิม
20 พฤศจิกายน 2551 22:29 น. - comment id 916046
เธอเหนื่อยไหมสิ่งที่เธอทำอยู่ เธอจะรู้บ้างไหมทำใครช้ำ เฝ้าโทษตัวเองเล่าไม่เฝ้าจำ คำหลอกซ้ำทำได้ทำใครลง.. สู้เค้า สู้ สู้
20 พฤศจิกายน 2551 23:00 น. - comment id 916056
21 พฤศจิกายน 2551 07:19 น. - comment id 916124
มารู้สึกตัวก็สายเสียแล้ว รักก็แจวหนีไกลไม่หวน ได้แต่เพ้อละเมอครวญ ใจจอมป่วนจึงช้ำระกำใจ
21 พฤศจิกายน 2551 15:36 น. - comment id 916237
โทษตัวเอง เจ็บดีเหมือนกันนะคะ
22 พฤศจิกายน 2551 19:40 น. - comment id 916724
กลอนน่ารักดีค่ะ โทษตัวเอง...ไม่โทษคนอื่น ทำได้ยากยิ่ง แต่ถ้าทำได้..ความสงบในใจจะเกิด และจะสุขยื่งนักจ้า.. เขียนมาบ่อยๆนะคะ
4 มกราคม 2552 18:44 น. - comment id 931895
กลอนเศร้า ยอดเลยครับ