มหาสงคราม ยามศึก ชวนนึกตรอง มิพ้น ห้วงครรลอง พินาศสิ้น กลยุทธ์ ศาสตรา โถมทาดิน โลหิต โชยกลิ่น คาวอินทรีย์ ด่าวดิ้น สิ้นบุรุษ อย่าสิ้นชาติ ประดังยุทธ์ ฉกาจ มิถอยหนี โอดโหย ให้โหยหวน ล้วนชีพพลี ห้วงสำนึก อยู่ที่ ยอดดวงใจ จะกี่หมื่น กลวิธี แสนอาวุธ ไม่มีทาง ยื้อยุด เก่งจากใหน เจ้าสงคราม คือไม่รบ ไม่เสียใคร เป็นหนึ่งชัย เหนือใดใด ในโลกา ได้ครอบครอง สิ่งปอง มิเสียพล ใช้สมอง บนหัวตน อย่างรู้ค่า อุบายเอย เลือดไม่หลั่ง ลงทาบทา เสียแค่ มธุรสวาจา ไม่กี่คำ