เนืองนอง โอ้ฟ้า ลงโปรยปราย หมื่นสาย เวียนวน พ้นฉากแสง งามเอย แช่มช้อย ลองรวงแรง ด่าวดิ้น สิ้นแรง ยังยินดี ใหลหลั่ง รวมรัน เป็นธารชล เยือกเย็น ให้ยินยล สักขี เมืองใจ มาดหมาย ล่องวารี แม้นสม หมายฉะนี้ คงเริงกาย สรรพางค์ วางวน จำนนน้อม ต่อมวล อวลพยอม ลำสาย ล้างล้วน คราบใคล ไล้เรียงราย เงางาม น้ำพราย ต้องสุริยา มาชม นทีนี้ มินานเนาว์ จำจาก วางเว้า ถวิลหา กลืนกลบ กมลนัย นานา เมื่อหน้า ยั้งเยือน มิเลือนแลง