หนึ่งคน รอคอย การกลับมา อีกคน ไปไม่ลา อีกห่างหาย ใจเอย ร้าวรอน แทบปางตาย ที่หนใด ทรมา สุดสากรรจ์ ดั่งมณี แตกกระจาย กลางไฟฟอน ให้บาดคม เร่าร้อน แทบอาสัญ ร้องหา เพ้อพร่ำ ใจรำพัน เหตุใด คืนและวัน จึ่งโรยแรง โหยหา ให้อาดูร มิสูญสิ้น เกลือกกลิ้ง กลางดิน บนถิ่นแล้ง สั่นใจ สติเลือน มิลางแลง มโนภาพ เว้าแหว่ง มิถอนตัว มองสิ่งใด พาลเอย ให้หวนคิด โศกา เนรมิตร ขึ้นในหัว หลอกหลอน อกเอย ให้สั่นรัว มิฟัง ให้ถ้วนทั่ว เขาไม่คืน