เข้าใจผิดมานานผ่านทึกทัก ว่าเรารักกันแน่..แท้ฉันฝัน รู้ความจริงใจแป้ว..อ้าว! แล้วกัน ที่ผ่านผันล้นเหลือนั่นเพื่อใคร สู้ถนอมน้ำใจไม่ปริปาก แม้ทุกข์ยากดูแลตามแก้ไข ปราศเหตุผลที่ทำว่าทำไม เพราะหัวใจสั่งการประการเดียว โธ่! ที่แท้เหลวไหลคิดไปเอง ฉันกระเตงความอึดมายึดเหนี่ยว เติมรักใส่ใจกลวงสู้ทวงเทียว ได้เพียงเสี้ยวความฝันมาปันนอน เพียงอากาศลอยวนล้อมคนเง่า ตื่นภาพเย้างีบกรีดอดีตหลอน หลงคนลวงสืบสาว.แต่ร้าวรอน สุดไถ่ถอนความช้ำด้วยคำลืม.. ..
กุ้งหนามแดง 18 พ.ย. 2551 09:11 น. - ID 120549 
1244
3
0
18 พฤศจิกายน 2551 10:04 น. - comment id 914916
.... อิอิ.. น้อยใจแฮะ .. เพิ่งรู้ คิดผิดได้เพียงให้ผ่าน อกร้าวราน สานยาก จำพรากแล้ว ช้ำใจรัก..นักกระเตง..เกรงผิดแนว หัวใจแป้ว..แล้วกัน...พลันหนีจาร อิอิ..กลอนสามประสานครับ...แนวใหม่
18 พฤศจิกายน 2551 10:38 น. - comment id 914925
18 พฤศจิกายน 2551 10:46 น. - comment id 914928
บางทีแกล้งโง่บ้าง..ก็ทำให้มิตรภาพยั่งยืนนะคะ
18 พฤศจิกายน 2551 11:26 น. - comment id 914950
เพิ่งรู้ ก็ดีกว่า ไม่รู้.....ไม่ใช่เหรอพอรู้แล้วก็คิดซะว่า ตถาตา "มันเป็นเช่นนั้นเอง" ตามคำสอนท่านพุทธทาส
แล้วมันจะผ่านไป(ยื้มคำพูดคนข้างบนมา
) จำสิ่งที่ควรจำลืมสิ่งที่ควรลืม.....ไงเนาะ
18 พฤศจิกายน 2551 11:28 น. - comment id 914953
ยังดีที่รู้ก่อง ถลำไปหล่ะยุ่งเลยนะ
18 พฤศจิกายน 2551 12:12 น. - comment id 914972
ใครจะไปรู้เนาะ...ก็ท่าทีมีให้กันขนาดนั้น อินสวนเจอบ่อยครับ
18 พฤศจิกายน 2551 15:10 น. - comment id 915039
ทำไมวันนี้ มีแต่คน เพิ่งรู้แจ้งกันนะ อิอิ
18 พฤศจิกายน 2551 17:32 น. - comment id 915111
ยังโชคดีจ้า..หนูกุ้งที่รู้ตัวก่อน..
18 พฤศจิกายน 2551 18:32 น. - comment id 915132
ฉางน้อยก็เพิ่งรู้เหมือนกันแหละ เนอะ....
18 พฤศจิกายน 2551 19:13 น. - comment id 915158
19 พฤศจิกายน 2551 00:35 น. - comment id 915314
คนเราเวลารักเวลาหลง ก็มองทุกอย่างดีไปหมดครับ แต่พอให้เวลา ก็คงเริ่มรู้ว่าสิ่งที่ว่าใช่ อาจไม่ใช่ก็ได้ อย่าว่าแต่สิ่งรอบกาย แม้แต่ตัวเราเอง เราว่าใช่ บางทียังไม่ใช่เลยขอให้มีความสุขครับ
19 พฤศจิกายน 2551 09:46 น. - comment id 915439
คุณฝากฝัน จดจาร..อืม เราไม่ค่อยใช้คำว่าจารบ่อย ส่วนมากก็เขียนเลย...อิอิ .................................................................... คุณแก้วประภัสสร ขอบคุณมากค่ะ .................................................................... คุณมณีจันทร์ อันนั้นเป็นเรื่องจริงเลยทีเดียว.. .................................................................... คุณโคลอน บางอย่างต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง นึกว่าตัวเองฉลาดบางทีก็พลั้งพลาดกับเรื่องที่คาดไม่ถึงน่ะ ขอบคุณน่ะ.. .................................................................... น้องยา.. อ่า บังเอิญถลำเลยต้องช้ำใจ.. .................................................................... คุณอินสวน อืม บางทีเพื่อมิตรภาพเลยไม่กล้าเอ่ยปากออกมา..เลยตามเลย ก็เลยเจ็บไปเลย..สุดท้ายก็หลายเศร้า... .................................................................... น้องเฌอ พอดีได้เทียนเข้าพรรษา... .................................................................... คุณครูพิม.. แต่มันสายไป...กับความรู้สึกดี ดี.. .................................................................... คุณฉางน้อย บางอย่างเพิ่งรู้ บางอย่างทั้งรู้... .................................................................... คุณแจ้น อืม...มันก็เป็นอย่างนี้แหละ โลกของเรา... .................................................................... นายนักสืบ นั่นสิ ต้องหัดปลงซะบ้าง... ...................................................................
19 พฤศจิกายน 2551 10:26 น. - comment id 915447
อือ....เรื่องรู้หรือไม่รู้นี่ตอบยากจริง บางทีรู้ก็แกล้งมะรู้ บางทีไม่รู้ดันบอกว่ารู้ โธ่จายหนอจายเหตุไฉนจึงเป็นเช่นนี้ล่ะคุณกุ้ง สบายดีไปไหมค่ะ...? คิดถึงนะค่ะ....
20 พฤศจิกายน 2551 15:58 น. - comment id 915947
คุณ Whitelily.. 555 ข้าพเจ้าย่อมสบายดี และคิดถึงคุณเช่นกัน.. อ่านแล้วยิ้มน่ะ..กับคำว่าสบายดีไปไหม...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
