เสียงริงโทนเธอโฟนหาว่าคิดถึง หากแอบซึ้งสักนิดผิดบ้างไหม หากแอบคิดเข้าข้างอย่างมั่นใจ ว่าเธอไม่มีใครกันดั่งสัญญา แต่ใจแย้งยื้อสับสนปนตรองตรึก ด้วยส่วนลึกนึกหวั่นหวาดวาดผวา ระยะทางห่างไกลในเวลา อีกฟากฟ้าฝั่งไกลตาอย่าเชื่อคำ ถ้อยคำคมห่มหวานหว่านเพื่อหลอก แฝงย้อนยอกซอกซอนย้อนขบขำ มากเล่ห์ร้ายร่ายลวงพรางสร้างกระทำ หลงถลำซ้ำเจ็บเหน็บร้าวราน ก็คงต้องเตือนตนหยุดค้นหา ยอมรับว่าเสียงตามสายคล้ายลมผ่าน ไร้ความจริงจากใจในวันวาน ยากผสานสัมพันธ์ฉันและเธอ แค่ลมเหงาเข้าพัดผ่านด่านลมหนาว ใช่เรื่องราวร้อยเรียงใจไปเสนอ หยุดงันงงหลงใหลใฝ่ละเมอ กับคำเพ้อคนลดเลี้ยวปลายเสี้ยวใจ.
22 พฤศจิกายน 2551 21:03 น. - comment id 916767
..ถึงต้องง้าวหลาวแหลนสักแสนเล่ม ให้ติดเต็มตัวหลุดพอฉุดถอน แต่ต้องตาพาใจอาลัยวรณ์ สุดจะถอนทิ้งกว้างเสียกลางคัน... สุนทรภู่ ................................................ แวะมาทักทายค่ะ....
16 ธันวาคม 2551 00:42 น. - comment id 924565
ขอบคุณค่ะคุณกิตติกานต์