เธอมีคนใหม่

แมวเหลือง

เจ็บกว่าเก่าร้อยเท่าพันทวี
ด้วยวจีคนดีที่อาจหาญ
ต้องให้ฉันลุกล้มและซมซาน
ลงกราบกรานวานไหว้ใช่ไหมเธอ
ปากก็พร่ำก็บ่นคือคนรัก
ได้เพียงสักกี่ครั้งก็พลั้งเผลอ
เหมือนเป็นคนฝันซ้อนนอนละเมอ
โทรเบอร์ฉันสุดท้ายตั้งหลายที
เคยมีเยื่อมีใยไปไหนหมด
เคยนั่งรถพาไปตั้งหลายที่
เธอมีฉันคนเดียวหรือเดี๋ยวนี้
เธอยังมีคนอื่นให้ชื่นชม
ทำอย่างนี้ก็มีแต่แตกหัก
ทำความรักของฉันให้มันขม
เคยทั้งกล่อมทั้งเกลี้ยงเลี้ยงจนกลม
ตอนนี้ซมเป็นซางจะปางตาย
กุหลาบดอกสุดท้ายให้เมื่อไหร่
สีอะไรที่ไหนใครมาขาย
ญาติของฉันคนไหนหัวใจวาย
ใครเป็นฝ่ายรักก่อนช่วยย้อนจำ
ตอบไม่ได้สักข้อไม่ห่อเหี่ยว
ทำปากเบี้ยวไปมาไม่น่าขำ
ฉันซื้อเสื้อสีขาวหรือเทาดำ
ที่ชะอำฉันทำอะไรไป
นึกไม่ออกสักอย่าง..ให้อ่างแตก
เสื้อตัวแรกสีอะไรฉันใส่ไหม
ก๋วยเตี๋ยวเรือจัดจ้านร้านอะไร
เพื่อนคนไหนที่ไม่ใส่แว่นตา
ถามอะไรถามเปล่าก็เท่านั้น
ตะบี้ตะบันถามไปก็ใช่ว่า
มีอะไรเหลือไว้ในปัญญา
ว่าแต่ว่า..เมื่อวานอ่านอะไร
แล้วเธอยังมีหน้ามาด่าฉัน
พูดจนฟันหน้าหลุดจะหยุดไหม
ถามซักถามไซ้ถามไปทำไม
อยากกรี๊ดใส่ให้ละล่องตกคลองคู
เธอต้องมีคนใหม่ใช่แน่แน่
มีแม้แต่สำลีที่ปิดหู
มาด่ามาอ้างข้างข้างคูคู
อย่าให้รู้..นะว่าใคร..จะไปยำ