หน้าส่วนตัว
ฉันมองมา จากบนฟ้า แสนใกล
เห็นโลกา ศิวิไลย โศกศัลย์
มนุษย์น้อย แบ่งแยก แตกหักกัน
ร่องรอย ที่ว่านั้น เป็นสงคราม
ฟอนไฟฟืน ปลายควัน ให้สั่นใจ
เสียงกระสุน ใกล้ใกล ลั่นสนาม
ตัวเจ้าเล็ก แต่เจ้า มิเบาความ
ฉลาดนำ มิรังสรรค์ สิ่งดีดี
ฉันมอง จากบนฟ้า หาเหตุผล
แต่แล้ว ก็จน มิได้ที่
หากโลกา วินาศสิ้น สามัคคี
มีหรือ โลกีย์ มิยึดครอง
ฉันหวัง ให้คน เขารักกัน
เอื้อเฟิ้อ ผูกพันธ์ เป็นพี่น้อง
เทวดา เหล่านางฟ้า ที่เขามอง
คงไม่ต้อง หลั่งน้ำตา ด้วยสากรรจ์
จักรพรรดิหยก 11 พ.ย. 2551 20:14 น. - ID 120364 
706
0
0
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
