คนเร่ร่อน

แมวเหลือง

ล่องไปเรื่อยเหนื่อยไหมใจของเจ้า
เขาไม่เอาเข้าเขตด้วยเหตุผล
จะกลับบ้านไม่พร้อมยอมจำนน
จะกลับตนกลับใจก็ไม่ทำ
มีทรัพย์สินนับว่ามหาศาล
ไม่มีบ้านแท้จริงยิ่งน่าขำ
อยากให้คนทั้งหมดได้จดจำ
ตกระกำมั่งคั่งก็ยังมี
ถึงชาตินี้ครอบครัวไม่กลัวหมด
แต่ต้องอด..สูแท้..ได้แต่หนี
มีเกียรติใดฝังไว้ในปฐพี
มากกว่าที่ฝังร่างในต่างแดน
แม้จะต้องแร้นแค้นแผ่นดินยืน
ยังเต้นตื่นโฟนอินไม่สิ้นแผน
สิ้นตรอกแล้วหรือไรคนใจแคลน
จึงเฝ้าคับเฝ้าแค้น..อยู่แดนไกล				
comments powered by Disqus
  • ฉางน้อย

    10 พฤศจิกายน 2551 19:28 น. - comment id 912383

    46.gif39.gif39.gif46.gif
  • กันนาเทวี

    10 พฤศจิกายน 2551 20:54 น. - comment id 912423

    ยังไม่จนทางสู้ขออยู่ต่อ
    คนยังรอที่นี่ล้านยี่สิบ
    อำนาจเราใครหรือจะมาริบ
    เราเคยหยิบสดสดซดกะมือ
  • จิ้งจอกน้อย

    10 พฤศจิกายน 2551 23:21 น. - comment id 912473

    มีทรัพย์สินเงินตรามหาศาล
    หากต้องการสิ่งไรไม่ขัดสน
    แต่ยังขาดคุณค่าความเป็นคน
    จึงยากจนคนดีที่เห็นใจ
    
    ไปที่ไหนใครใครไม่ต้อนรับ
    ต้องตกอับอ่อนล้าน้ำตาไหล
    ต้องโซซัดโซเซเร่ร่อนไป
    แผ่นดินใดจะยอมให้ซุกหัวนอน
  • นรศิริ

    11 พฤศจิกายน 2551 21:18 น. - comment id 912900

    ก็น่าสงสารและเห็นใจเขานะคะถ้าไม่โดนกับตัวเองย่อมไม่รู้หรอกค่ะ ทำนองเดียวกับมีดบาดมือแผลเหวอะคนยืนดูหรือจะเจ็บเท่ากับคนโดนบาดซะเอง  อกเขาอกเรานะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน