สดายุ

ณ.คลองฉวาง

เสียงวิหกนกร้องดังสดุดี
สองปักษาผู้มีฤทธิยิ่งใหญ่
ไม่เคยมีเลยแม้ผู้ใด
เอาขนะข้าได้ในไตรภูมิ
ผู้มีเดชจากอำนาจพรสยมภูมี
มีฤทธีกึกก้องโลกทั้งสาม
วันหนึ่งสหายรักให้มาตาม
ช่วยไปรบรักษาเมืองให้ที
พระยาปักษาด้วยความรักในสหาย
ก็เลยตอบด้วยใจที่หนักแน่น
เพื่อนเดือดร้อนเหนื่อยยากลำบากแสน
มีหรือที่เราไม่ชวยกัน
จึงนำตัวมาต่อสู้พยายักษ์
ด้วยความรักเพื่อนผองด้วยแน่วแน่
ความทนงใจไม่มีใครจะชนะได้แน่แท้
เพราะข้าได้รับพรพระภูมี
จึงเอยปากขึ้นมาว่า โหวย โหวย
เจ้ายักษ์เอ๋ยสามโลกไม่มีใครฆ่าข้าได้
นอกจากของจากมือผู้ิ่ยิ่งใหญ่
พยายักษ์ ฟังได้จึงคิดตาม
เพราะด้วยปากพรั้งพลาดในคราวนี้
พยาปักษีชะตาจึงขาดสิ้น
ธรรมรงษ์ขว้างใสปีกโบยบิน
ลงแดดิ้น ร่วงกอง ปฐพี
นี่เป็นเรื่องเล่ากันเป็นตำนาน
ให้กล่าวขานถึึงคนที่เย้อหยิ่ง
ปากพาตายเห็นได้มีอยู่จริง
ถึงคราวนิ่ง นิ่งเฉยได้ ถึงจะดี				
comments powered by Disqus
  • พิมญดา

    8 พฤศจิกายน 2551 08:50 น. - comment id 911592

    เห้ฯชื่ออ่านกลอนแล้ว
    
    คิดถึงคุณชายสดายุนะเนี่ย
    
    มาทักทายตอนเช้าๆๆคะ59.gif11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน