ฉันไม่ ใช่นางเอกในนวนิยาย ที่ยอมให้ตัวร้ายรังแกได้ ไม่ใช่นางงามจากเวทีนางสาวไทย ที่ยิ้มสดใสและใจดีกับทุกคน ฉันคือคนธรรมดาที่รักเธอจนหมดหัวใจ ชอบทำตัววุ่นวายให้เธอคอยพร่ำบ่น เป็นนางมารร้ายได้ถ้าเธอแอบมองใครอีกคน ทำตัวไร้เหตุผลจนเธอเอือมระอา วันนี้สายไปไหมถ้าจะเปลี่ยนตัวเองใหม่ เป็นคนน่ารักสดใสและดูมีคุณค่า ไม่ทำตัวเหมือนแต่ก่อนให้เธอรำคาญตา ไม่เป็นตัวปัญหาให้เธอต้องอายใคร อยากให้เธอได้เห็นฉันคนใหม่ ที่เธอหวังไว้ว่าสักวันฉันต้องเป็นได้ นางมารร้ายยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร ถ้าไม่ใช่..เพื่อเธอคนนี้ที่รักสุดหัวใจ
1 พฤศจิกายน 2551 20:46 น. - comment id 908852
ไพเราะและมีคุณค่ามากค่ะ จริงนะคะทุกมันเปลี่ยนได้โดยเฉพาะเราเปลี่ยนแปลงเพื่อคน คนที่เรารัก
1 พฤศจิกายน 2551 08:05 น. - comment id 909242
สวัสดีครับ คุณเฟื่องฟ้าฟ้าขาว
1 พฤศจิกายน 2551 19:08 น. - comment id 909396
คุณเฮาชาวดอย ขอบคุณน่ะค่ะที่แวะมาทักทายกัน
2 พฤศจิกายน 2551 04:56 น. - comment id 909602
สวัสดีค่ะคุณนรศิริ ขอบคุณมากส่ะค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ...มันทำให้เฟื่องฟ้าฟ้าขาวมีกำลังใจที่จะแต่งกลอนอีกค่ะ
2 พฤศจิกายน 2551 18:46 น. - comment id 909805
คงเป็นนางมารร้ายที่น่ารักนะคะ
14 พฤศจิกายน 2551 12:35 น. - comment id 913852
นี่ เปลี่ยนไป ทำไม สู้ ดีบ้าง ร้ายบ้าง จะดีกว่าไหมคะ จะได้ไม่จืดชืดนะคะ บางคนก็ชอบ หลายรสชาติ สนุกดี