๑. โอ้ละหนอ..หนาวลมจะห่มใจไผ อ้ายคนไกล...บ่คืนมา..น้ำตาน้องหลั่ง อ้ายลืมสัญญา...หายหน้า..หรือว่าชิงชัง คนอยู่หลัง..ครวญหา..น้ำตานอง ๒. แว่วเพลงพิณ..ตะลิดติ๊ดโต่ง...ริมโขงไหล ดอกอ้อไหว..ลมพลิ้ว..ปลิวเป็นฟ่อง ละอองนวลสีขาวพราวน่ามอง แต่ใจน้องหมองหม่น..ปนน้ำตา ๓. ออกพรรษาปีกลายอ้ายลาจาก ให้รับปากว่าจะรอจึงพ้อหา ตัดผมรอท่าอ้ายย้ายคืนมา กลับเหว่ว้า....ไปลับ..บ่กลับคืน ๔. งานแข่งเรือผ่านไปไร้ข่าวอ้าย แสนเสียดายความหวังดั่งรอยคลื่น ลบเลือนหายกลายขมล้มทั้งยืน อ้ายเป็นอื่นหรืออย่างไร..ไม่หวนมา ๕. ลอยกระทงปีนี้อยากมีอ้าย คู่เคียงกายกับสาวอีกคราวหนา อย่าให้ท้อทุกข์จินต์กินน้ำตา เหนื่อยอุรา...แล้วอ้าย..อย่าใจดำ ๖. ดอกอ้อขาว..ร้าวโรยละโหยอ่อน ดอกอ้ออ้อน...วอนเว้าทุกเช้าค่ำ สาวเชียงคาน..ชื่อดอกอ้อ...รอคืนคำ สาวดอกอ้อ..ขอกล่าวย้ำ..ก่อนอำลา ๗. แม้นอ้ายมี..คนใหม่..วานให้บอก อ้ายอย่าหลอก..ข้อยเก้อ...เพ้อผวา แม้นลืมเลือน..กลับคำ..ลืมสัญญา... ขออ้ายมา...ถอนสาบาน.ณ..ลานใจ....
ครูพิม 31 ต.ค. 2551 13:50 น. - ID 120018 
2609
25
0
31 ตุลาคม 2551 13:59 น. - comment id 908996
มานั่งรอเป็นเพื่อนสาวดอกอ้อค่ะ หนาวมั้ยค่ะ มากอดกันๆ
31 ตุลาคม 2551 14:03 น. - comment id 908998
ไม่ว่าจะงานออกพรรษา ทั้งแข่งเรือ ทั้งดอกอ้อ ทั้งเสียงพิณ เขียนระโยงระยาง คร่ำครวญเพ้อเจ้อ จะบอกแค่ว่า หนูเหงา อยากมีอ้าย ใจจะขาด ถ้ายังไง ก็กลับมาถอนคำสาบาน ณ ลานใจ เอาละสิ! งานเข้าเลย อ้ายคนนั้น อิอิ ก็เขียนน่ารักแบบสาวเลยคับผม ---- สวัสดีบ่ายๆ ผมผ่านมา เห็นดอกอ้อ รออ้าย จึงแวะมาทักทาย ครูพี่พิม
31 ตุลาคม 2551 14:26 น. - comment id 909003
ขอบคุณค่ะที่อุตส่าห์ส่งกลอนมาให้อ่าน แก้เครียด... แกล้วกาแฟ(เหอ เหอ) ไม่ได้แวะมานาน อ่านกลอนแล้วก็ไม่ผิดหวังคือเก่าหละเอี้ยยเอ้ยย
*-*น้องนนท์*-*
31 ตุลาคม 2551 14:56 น. - comment id 909007
ยู้ฮู่..อ้ายคนงามเจ้าอยู่ใสใครขอถาม นี่คนงามรออยู่มิรู้หรือ ใยตัวเจ้าหายไปเหมือนข่าวลือ หรือว่าคือมีหญืงอื่นหน้าชื่นบาน เข้าหน้านาวแล้วอ้ายอย่าใจน้อย มาเคียงคอยเคียงอยู่สุขสันต์ สู่อ้มออกน้องน้อยที่คอยนั้น อย่าไปหันมองสาวใดให้อ้ายมาสวัสดียามบ่ายคะคุณครู ..รับกาแฟสักถ้วยมั้ยค่ะ
31 ตุลาคม 2551 15:29 น. - comment id 909014
ดอกอ้อบานระคนบนดอกฝ้าย ความหนาวกรายมาเยือนเตือนใจเหงา คิดถึงคนเชียงครานเคยคลอเคล้า คิดถึงเจ้ามิเลือนมิเคลื่อนคลา ดอกฝ้ายบานกลางใจคราไกลห่าง ดอกรักไม่ลาล้างกลางใจหนา ยังคิดถึงซึ้งใจไปทุกครา ยังขอย้ำคำว่ายังรักนาง สบายดีนะคะน้องสาวคนสวยของพี่ พี่ชอบบรรยากาศเมืองเลยโดยเฉพาะเชียงคราน ไอ้กี๋เพื่อนจอมกวนของพี่มันก็อยู่ที่นั่นค่ะ
31 ตุลาคม 2551 16:03 น. - comment id 909030
พี่ดอกอ้อรออ้ายไม่รอหนู อยากมาอยู่เมืองเลยรับลมหนาว ยามราตรีนี้หนาจะชมดาว เตรียมกับข้าวรอด้วยหนาจะมาทาน สวัสดีค่ะ คุณครู อากาศคงเย็นมาก รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
31 ตุลาคม 2551 16:20 น. - comment id 909034
สวัสดีครับคุณครูพิม
31 ตุลาคม 2551 18:06 น. - comment id 909067
เออ..คิดถึงเพลง ดอกอ้อ..รอสายยยยย อิอิ
31 ตุลาคม 2551 19:46 น. - comment id 909106
......ไปอยู่เมืองเลยดีกว่าไหมคะคุณครูพิม .....
31 ตุลาคม 2551 20:00 น. - comment id 909116
31 ตุลาคม 2551 20:03 น. - comment id 909119
31 ตุลาคม 2551 20:05 น. - comment id 909120
31 ตุลาคม 2551 20:10 น. - comment id 909123
31 ตุลาคม 2551 20:17 น. - comment id 909125
จะลอยกระทงแล้วค่ะพี่ ยังไร้ข่าวคราวอยู่เลย.. พี่สาวมาลอยกระทง.. ริมฝั่งโขงกับน้องสาวนะคะ.. ไอ้กี้.งเพื่อนพี่มีชื่อจริง..ว่าอย่างไร เผื่อน้องรู้จักนะคะ
31 ตุลาคม 2551 20:20 น. - comment id 909126
31 ตุลาคม 2551 20:21 น. - comment id 909127
31 ตุลาคม 2551 20:23 น. - comment id 909128
31 ตุลาคม 2551 20:25 น. - comment id 909130
31 ตุลาคม 2551 20:39 น. - comment id 909140
เรียน คุณครูพิมคับ อ่ากลอนครูพิมครั้งใดก็รู้สึกได้ถึงความอ่อนไหวและความอ่อนโยนผสมผสานกับการร่ำ ไห้ของตัวละคร บ่อยครั้งนะคับที่ชีวิตเราก็ไม่ต่างกับความนัยในบทกลอนหรือบทละคร(ที่ ไม่ใช่น้ำเน่า] ไหนๆก็สมมติตัวเองเป็นอ้ายไปลอยกระทงกับดอกอ้อคนดีคนนั้น เพราะคนเดิมดันจำทางกลับบ้านของดอกอ้อไม่ได้ เสียใจด้วยนะดอกอ้อ ยังไงหาคนใหม่ที่ดีกว่าเดิมมาsay yes กับดอกอ้อของพี่ดีกว่า จะบอกคุณครูว่า รูปภาพผู้หญิงที่ยืนรอบนสะพานสวยมากเลยคับ รู้สึกเขายืนคนเดียวคงรู คงรู้สึกเหงาๆชอบกล ขอไปยืนด้วยดีกว่า
31 ตุลาคม 2551 21:00 น. - comment id 909150
ดอกเอ๋ยดอกอ้อช่อขาว สะพรั่งวาวพราวไหวในลมล่อง มิกี่วันนั้นหนอรอน้ำนอง จะลอยล่องกระทงรักกันสักครา
31 ตุลาคม 2551 21:48 น. - comment id 909174
มาอ่านเป็นภาษาอีสานเลยนะเนี่ย ดอกอ้อเมื่ออยู่เต็มลานทุ่งก็สวยดีนะคะ
31 ตุลาคม 2551 23:20 น. - comment id 909192
มาส่งข่าวให้สาวดอกอ้อ ลอยกระทงปีนี้ ระวังประทัด ด้วยจ่ะ
31 ตุลาคม 2551 23:21 น. - comment id 909193
31 ตุลาคม 2551 23:37 น. - comment id 909200
กลอนเพราะ..ภาพ แรก สวยมากเลยครูพิม ใช่ดอกเลา หรือเปล่า..สีขาว..ตัดแบล็คกราวเขียว ได้อารมณ์มาก
1 พฤศจิกายน 2551 05:51 น. - comment id 909216
1 พฤศจิกายน 2551 05:56 น. - comment id 909218
1 พฤศจิกายน 2551 05:57 น. - comment id 909219
1 พฤศจิกายน 2551 06:01 น. - comment id 909220
1 พฤศจิกายน 2551 06:02 น. - comment id 909221
1 พฤศจิกายน 2551 06:08 น. - comment id 909222
ไม่แน่ใจว่าจะลงภาพได้ไหมนะคะ
1 พฤศจิกายน 2551 07:38 น. - comment id 909236
หวัดดีค่ะสาวสวยแห่งโขงนทีถ้าจุ๋นจุ่นไม่ติดรายการประกวดกลอนที่ไหนก็อยากไปเหมือนกันเพราะชอบอากาศเมืองเลยมากเย็นสบายน้ำใจชาวเมืองเลยก็งดงามค่ะ ไอ้กี๋เพื่อนพี่จำชื่อจริงมันไม่ได้เลยรุ้แต่ว่ามันอยู่เชียงครานซี้ปึ๊กมากเพราะมันเคยนอนละเมอกอดคอพี่เขกหัวซะน่วมเลย อยู่หอพักเดียวกันมันฝากพี่ไปซื้อพริกมันบอกฝากซื้อบักเผ็ดพี่ก็หาซื้อให้แม่ค้าเขาก็ไม่รู้จักเขาฮาพี่กันทั้งหอพัก (แว่นเชยจังเนาะ) ใครๆเขาเรียกพี่ว่าไอ้แว่นหรืพี่แว่นเพื่อนสนิทเรียกแห้งฟิสิกส์
1 พฤศจิกายน 2551 08:03 น. - comment id 909241
น้องดอกอ้อ จ๋า ถึงอ้ายไม่มา แต่เอื้อยมุกมาแล้วจ้า
1 พฤศจิกายน 2551 09:23 น. - comment id 909257
1 พฤศจิกายน 2551 09:52 น. - comment id 909273
เยี่ยมค่ะพี่ครูพิม...
1 พฤศจิกายน 2551 10:22 น. - comment id 909286
อยากไปเที่ยวจัง....ที่ฝั่งเลย
1 พฤศจิกายน 2551 14:14 น. - comment id 909315
1 พฤศจิกายน 2551 14:25 น. - comment id 909319
1 พฤศจิกายน 2551 14:26 น. - comment id 909320
หนูดีขี้ดื้อ......... เดี๋ยวจัดการซะเลย ซนนัก
1 พฤศจิกายน 2551 14:27 น. - comment id 909323
1 พฤศจิกายน 2551 14:30 น. - comment id 909325
1 พฤศจิกายน 2551 16:28 น. - comment id 909348
1 พฤศจิกายน 2551 19:21 น. - comment id 909399
เรียน ครูพิมคับ ผู้หญิงในภาพกำลังอ่านหนังสืดจริงๆด้วยและหนังสือที่ครูพิมว่า The Last Lecture แปลโดย หนูดี ผมได้อ่านแล้วคับ ผมคิดว่า "หากคนเรารู้วันวันสุดท้ายของชีวิตโดยประมาณก็ทำให้ไม่ประมาณและต้องครองสติให้ได้เหมือนผู้เขียน ทั้งนี้การที่คนเรารู้วันสสุดท้ายและรู้ทั้งรู้ว่ายังมีห่วงผูกพันความรักครอบครัวที่อยู่ในระหว่างก่อร่างสร้างตัวเป็นความรู้สึกที่รันทดและต้องใช้ความอดทนและอดกลั้นรวมถึงการดิ้นรนและบีบรัดของความเข้าใจที่จะยอมรับกับมฤตยูที่มาเยือนและยากมากถึงมากที่สุดที่จะบรรยายถึงความปวดร้าวที่ไม่มีสิทธิ์ต่อรองให้กับคนรักได้เข้าใจถึงความผูกพันที่ไม่มีวันเสื่อมคลายของรักแท้ของสองคน พ่อแม่ ลูกซึ่งกำลังจะเป็นลูกกำพร้า let's say เราทุกคนไม่รู้วันสุดท้ายหรอก แต่จริงๆแล้วหากเรามองอย่างเป็นธรรม เมื่อเรามีมีวันแรก วันสุดท้ายก็ตามติดเป็นเงาตามตัวของทุกคนเหมือนกับเมื่อเรามีสุขเมื่อนั้นความทุกข์ก็มาเคาะประตูหน้าบ้านเราแล้ว การปฏิเสธความจริงต่างหากที่ทำให้ใจคนส่วนใหญ่เป็นทุกข์ทั้งๆที่ธรรมชาติของชีวิตไม่มีอะไรสลับซับซ้อนและธรรมะก็อยู่ในธรรมชาตินี้เอง เพียงเพราะเราไม่เข้าใจความเรียบง่ายและสงบและก็เรานี่เองที่ปรุงแต่งอยู่ทุกวันและเที่ยวสะสมของนอกกายที่มากเกินพอดีตามคำสอนในคู่มือมนุษย์ของท่านพุทธทาส ขอโทษทีคับ ซีเรียสไปหน่อย [หน่อยเดียวเดี๋ยวก็หายคับ] มั่นใจว่าครูพิมต้องเคยอ่านของ ติช นัท ฮันห์ พระผู้ซึ่งเข้าใจในความรักและเมตตาในพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้ง ขอถามว่าเคยอ่าน"หากใจเราบางเบาดั่งขนนก"ของRuth Fishel ถึงจะไม่ใช่หนังสือที่ดีมากแตก็บรรยายเกี่ยวกับวันสุดท้ายของหลายชีวิตที่เคยมีชีวิตบนโลกใบนี้ อย่างน้อยก็ทำให้คนอ่านเปิดใจกว้างและระลึกได้ถึงวันสุดท้าย (หากยังยังไม่มีเล่มดัวกล่าวและไม่ว่ากันนะคับ ผมยินดีจะส่งไปให้เป็นของฝากเล็กๆ ครูพิมช่วยบอกที่อยู่ที่จัดส่งด้วยนะคับ เขียนซะยาว เหนื่อยแล้วคับ
1 พฤศจิกายน 2551 21:20 น. - comment id 909433
หนาวที่ใจต้องใช้ใยรักห่ม หนาวที่ลมห่มผ้าให้หายหนาว หนาวที่กายต้องหาคู่ให้อยู่ยาว หนาวทุกคราวเตรียมโลชั่นกันผิวลาย เมื่อลมหนาวล่องผ่านม่านฟ้าใส บังเกิดไอหมอกงามยามแสงฉาย รุ่งอรุณทาบฟ้าฝันพร่าพราย สุขมากมายก็มีที่ลมเย็น เมื่อลมหนาวพัดสู่ผู้รอรัก จึงหนาวหนักทุกข์ใจในคนเข็ญ ตั้งใจรอเรื่อยไปทั้งเช้าเย็น อยากพบเห็นคนไกลหวนคืนมา สวัสดีค่ะครูพิม อากาศเริ่มเย็นและยังไม่สิ้นไอฝน..ดูแลสุขภาพดีๆ นะคะ
3 พฤศจิกายน 2551 20:26 น. - comment id 910209
3 พฤศจิกายน 2551 20:31 น. - comment id 910210
3 พฤศจิกายน 2551 20:36 น. - comment id 910212
10 พฤศจิกายน 2551 11:01 น. - comment id 912169
แอะ อาจารย์เรารอใครน่า งงงงงงงง อาจารย์ไม่ต้องรอว่าจะไม่มีคนมาลอยกระทงด้วยหรอก น้องไมค์ ยังมี นะครับอาจารย์ เฮ้อ อยากแต่งกลอนเกด่งบแบบอาจารย์จัง งะ อย้าลืมนะครับอาจตารย์ รางวัล นักคอมเม้นยอดเยี่ยม เด้อ ครู อ้อ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
