บ้านของเรา

กระบี่แสนคม

เหม่อมองไปบนฟ้าในคืนหนึ่ง
ให้คิดถึงคนไกลใจใฝ่หา
นานมากแล้วสินะที่จากมา
ไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นเช่นไร
จากบ้านมาด้วยใจที่มุ่งหวัง
เพื่อหวังสร้างอนาคตที่สดใส
ต้องไกลห่างแม่พ่อมาแสนไกล
สู่เมืองใหญ่ด้วยใจทรนง
ในยามนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง
ที่ไกลห่างใช่จิตคิดประสงค์
แต่เพื่อสร้างอนาคตที่มั่นคง
จึงมุ่งตรงจากมาเพื่อหางาน
พ่อและแม่สบายดีกันหรือเปล่า
มีเรื่องราวอย่างไรให้เล่าขาน
ต้องดูแลกันให้ดีให้นานนาน
ให้สุขสันต์ไร้ทุกข์มากล้ำกลาย
ฝากพี่น้องช่วยประคองพ่อและแม่
ฝากดูแลยามไกลใช่ห่างหาย
ฝากช่วยดูให้ท่านอยู่สบาย
ฝากเอาไว้ไม่นานจะกลับไป
ฟ้าที่นี่ไม่เหมือนฟ้าที่บ้าน
เหมือนกระดานหมองหม่นไม่สดใส
ไม่มีดาวให้เห็นบนฟ้าไกล
ห่อเหี่ยวใจทุกครั้งที่ได้มอง
ในยามท้อคิดถึงแม่และพ่อ
ช่วยเสริมต่อกำลังใจจากทั้งสอง
พลังใจมีมากมายและก่ายกอง
ให้ลูกต้องต่อสู้เพื่อครอบครัว
อีกไม่นานจะกลับซบอกที่บ้าน
ช่วยเผาผลาญเมฆหมอกที่สลัว
ขจัดสิ้นสิ่งให้ใจหมองมัว
จะสร้างตัวเพื่อแม่พ่อได้สบาย
จะทำให้ทุกคนมีความสุข
ไม่มีทุกข์พ้นจากเรื่องเลวร้าย
ให้มีแต่เรื่องที่เป็นสุขใจ
จะสร้างให้ครอบครัวนั้นมั่นคง
จะทำให้เป็นบ้านที่แสนสุข
ทำให้ทุกทุกคนสมประสงค์
อยู่เคียงข้างช่วงชีวิตในขาลง
ช่วยเสริมส่งทุกคนให้ได้ดี