ช้ำใจ..เสียบ้าง คนอย่างฉัน เขาเตือนกันดันทุรังมิฟังเสียง แอบรักเขา อยากเคล้าคู่มาอยู่เคียง จึงต้องเสี่ยงเพราะต่ำต้อยด้อยเพียงดิน ริจะเด็ดดอกฟ้าเจ้าหมาวัด เขาเคืองขัดถูกตำหนิคิดติฉิน ต้องปวดร้าวร้องร่าน้ำตาริน ธุลีดิน คิดปีนป่ายตะกายดาว เขาร่วมเรียง เคียงประคองเข้าห้องหับ ความซึมซับ กลับคืนสู่คู่บ่าวสาว พอเขาดับไฟนอนลั่นกลอนกราว ฉันก็หนาวเหน็บใจให้ตรอมตรม เป็นคนจนหรือทนสู้ผู้รวยร่ำ ถูกเหยียบย่ำและหยิบยื่นความขื่นขม คำว่า"รัก"สิ้นสลายกับสายลม เลยต้องข่มใจปวดจนซวดเซ มองเห็นภาพบาดตาจนขาสั่น หัวใจฉันมันกระอักเสียหักเห เธอเข้าสู่ ประตูสวรรค์ ฉันรวนเร ใจเร่าร้อน จึงร่อนเร่...อเวจี
ลิลิต 30 ต.ค. 2551 20:33 น. - ID 119997 
978
6
0
30 ตุลาคม 2551 21:37 น. - comment id 908861
30 ตุลาคม 2551 21:59 น. - comment id 908867
30 ตุลาคม 2551 23:54 น. - comment id 908887
มองเห็นภาพบาดตาจนขาสั่น หัวใจฉันมันกระอักเสียหักเห เธอเข้าสู่ ประตูสวรรค์ ฉันรวนเร ใจร้อนเร่า เจ้าร่อนเร่...อเวจี ดูแล้วอาการหนักจริงๆ เป็นห่วงนะ...ปล่อยเธอไปเถอะ.. ไม่ใช่เนื้อคู่ของเรา
31 ตุลาคม 2551 05:27 น. - comment id 908899
้ เป็นเรื่องเล่าใช่ไหม ไม่จริงใช่ไหมเจ้าคะ..
31 ตุลาคม 2551 08:38 น. - comment id 908935
31 ตุลาคม 2551 13:36 น. - comment id 908994
แวะมาอ่านกลอนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
31 ตุลาคม 2551 15:32 น. - comment id 909015
ขอบคุณครับ คุณแบม ที่แวะเวียนมาให้กำลังใจ
9 มิถุนายน 2552 11:32 น. - comment id 997131
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
