กาลครั้งหนึ่งนานที่รู้จัก ที่รู้รักทักทายทุกทุกครั้ง เห็นหน้าตาความรักจนกระทั่ง ไม่ภวังค์ถล่ำใจจมทั้งตัว ถอดไม่ขึ้นดึงไม่ออกบอกไม่ถูก ความพันผูกเป็นภาพหลอนตามไปทั่ว กาลครั้งหนึ่งเดียวทำหวาดกลัว ขอเอาตัวห่างอย่าซ้ำรอย
ภันเต 29 ต.ค. 2551 10:15 น. - ID 119940 
1531
1
0
29 ตุลาคม 2551 11:00 น. - comment id 908402
นมัสการัมภันเตเท่ไม่หยอก ที่แบ่งบอกธรรมดาหาใดเหมือน คือใจคนผจญรักไม่ลางเลือน มันพันผูกดังเพื่อนไม่เคลื่อนคลาย ในบางคราวอยากก้าวหนีไปให้พ้น แต่ไม่อาจดั้นด้นจนพ้นหาย ต้องเกี่ยวดองข้องมันอยู่ร่ำไป ถึงร้องไห้ก็มีอยู่มากคน หากทำใจให้ห่างได้คงสุขสันต์ เป็นรางวัลแด่มนุษย์พิสุทธิ์ผล ไม่ต้องเศร้าหม่นหมองครองกมล แต่รู้ไหมมันยากล้นร้อนรนใจ กำลังใจ..หาอยู่ที่ใครไม่..ที่แท้อยู่ที่เราเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
