*** พลิ้วรัญจวน ***

แก้วประเสริฐ

       ***   พลิ้วรัญจวน   ***
   สายลมแผ่วพลิ้วหวนรัญจวนหา
สู่กานดาหวั่นไหวสุดให้หมอง
หวานสำเนียงซ่านซึ้งรำพึงปอง
สิ่งเรืองรองแอบแฝงแห่งจิตเงา
   สอดแทรกสิ่งอิงไว้ยากไขว่คว้า
วันเวลาเหี่ยวแห้งแฝงสิ่งเศร้า
ดูโดดเด่นเน้นอุราครามึนเมา
อยู่โลมเร้าผ่านห้วงล่วงส่งใจ
   ใฝ่สำเนียงพรอดคู่พธูครวญคร่ำ
สิ่งเคยพร่ำหวานซึ้งตรึงสดใส
สุดซ่านหวิวหวั่นไหวพรั่นสู่ใน
ที่ป่วนไว้พลิ้วผ่านซ่านว้างจินต์
   พล่านคำนึงเลยล่วงห้วงความคิด
สิ่งวิจิตรแสนหวนชวนใฝ่ถวิล
สำเนียงหวานถ้อยซึ้งตรึงชีวิน
มาพรากสิ้นจากไปให้อาวรณ์
   สะท้อนถ้อยอรรถรสหมดจดแผ่ว
โอ้เจื่อนแจ้วน้ำเสียงเยี่ยงสังหรณ์
สร้างฝากหทัยปั่นป่วนล้วนอาทร
พลันจากจรม่านฟ้ายามคราเยือน
    สวรรค์ลำเอียงฝากไว้ใคร่ให้ถอน
ขอวิงวอนผ่านฟ้าอย่ามาเฉือน
แล้วคืนกลับหวนหาที่มาเลือน
แม้นแปรเปื้อนรักไว้ยังใฝ่ปอง
   ม่านเมฆหมอกปิดบังยังฝากไว้
ด้วยดวงใจหมกมุ่นกรุ่นสนอง
สิ่งหมายหวังเคียงข้างดั่งละออง
สู่แสงทองลาล่วงแห่งดวงตะวัน
   ยากยิ่งนักจักคว้าสู่อ้อมกอด
สุดอ้อนออดสิ่งหวังครั้งสุขสันต์
เพียงแต่เคล้าเงารักจักนานวัน
ดุจความฝันฝากไว้ในสายลม.
     ***   แก้วประเสริฐ.   ***