ฝันเอยฝันเล็กเล็กของเด็กน้อย ยังรอคอยหล่อหลอมนะจอมขวัญ หากดวงตาดำดำยังสำคัญ โปรดจงปั้นพวกเขาด้วยเบ้าใจ แม่คะนิ้งนิ่งหนาวในพราวหมอก เกาะกลีบดอก..ใบหญ้าและใบไม้ รอต้องแสงอาทิตย์ทออุทัย จะรวมไหลรินหยดเป็นผดแพรว เปรียบประดุจเด็กน้อยคือพลอยหม่น รอเพียงคนเจียรไนจะใสแจ๋ว ทุกดวงตาขี้อายนั้นฉายแวว จะเกิดแก้วอำพันแห่งปัญญา ฝากเพลงก้องกังวานประสานเสียง สำหรับเพียงหนึ่งครูบนภูผา ผู้อุทิศชีวิตและเวลา หอบศรัทธางดงามสู่น้ำปิง ผู้สุมไฟใส่ฟืนในคืนหนาว เธอคือดาวภูเขาหรือเจ้าหญิง ผู้สร้างโลกเสื่อมทรามสู่ความจริง มานั่งผิงมือมองภาพกองไฟ ใต้ผ้าห่มคร่ำคร่าทว่าอุ่น เด็กน้อยหนุนมอมแมมแต่แก้มใส ใช่สองแก้มแต้มแต่งจากแดงใด แดงจากไอหนาวเหน็บจนเจ็บเนื้อ เธอผู้เฝ้าเล่าเรื่องคนเบื้องล่าง เรื่องดาวหางกลางหาวกับดาวเหนือ เรื่องทะเลกว้างใหญ่กับใบเรือ บนผืนเสื่อปูรองต่างห้องเรียน โรงเรียนเก่าเสาพังหลังคาร่อน กลางวันสอนกลางลานทั้งอ่านเขียน กลางคืนใช้แสงโสมแทนโคมเทียน ไม่อาจเปลี่ยนใจแกร่งกว่าแรงกาย เด็กหนุนตักแสนสุขมือซุกเข่า ขอฝันเจ้าทุกคนอย่าหล่นหาย อย่าให้สิ่งแวดล้อมหลอมละลาย เจ้าคือสายเลือดใหม่แห่งไพรภู ถ้าอุษาสางสายสลายหมอก ครูจำออกเดินทางแต่สางตรู่ เพราะจบสิ้นภารกิจชีวิตครู ต้องคืนสู่ความจริงที่ทิ้งมา ตราบดาวยังวาววับจงรับทราบ มิตรภาพ..น้ำเสียงไร้เดียงสา ทุกแววซื่อส่องฉายประกายตา จะเจิดจ้างดงามในความจำ ...................................... ตั้งใจฟังเถิดครู..ความรู้สึก จากส่วนลึกเด็กดอยผู้ต้อยต่ำ จากส่วนลึกเด็กดอยทุกถ้อยคำ เสียงพึมพำจากตัก..หนูรักครู. ๑ ตุลาคม ๒๕๕๒
ฤทธิ์ ศรีดวง 25 ต.ค. 2551 21:17 น. - ID 119840 
1711
4
0
25 ตุลาคม 2551 21:38 น. - comment id 907525
ถึงแม้คุณฤทธิ์ ว่าจะแค่เคาะคีย์เล่นๆ แต่ก็ได้ภาพบรรยากาศบ้านทุ่ง...เหมือนได้ระลึกชาติวันวานที่ผ่านมา....
26 ตุลาคม 2551 06:15 น. - comment id 907576
น่าอยู่จังเลยค่ะ บรรยากาศดี
26 ตุลาคม 2551 07:14 น. - comment id 907590
อาจารย์ฤทธิ์ครับ...อินสวนจะบอกความจริง เกี่ยวกับตัวอินสวนเองนะครับว่า... เวลาเข้าบ้านกลอนประการแรกกวาดสายตา มีชื่อลำน้ำน่าน หรือ ฤทธิ์ ศรีดวง ไหม เพราะ ชอบอ่านแล้วมีความสุขครับ0..จากนั้นค่อยไล่เ เรียงไปตามระเบียบครับ
26 ตุลาคม 2551 07:58 น. - comment id 907600
กลอนช่วงแรกอ่านแล้ว มีความสุขมากครับ สำหรับกลอนช่วงสองบทสุดท้าย ทำให้จิตใจมันเศร้าครับ ขอให้มึความสุขครับ ขอบคุณครับ
26 ตุลาคม 2551 08:17 น. - comment id 907603
นี่ขนาดนั่งเคาะเล่น ๆ ..ถ้าเอาจริงจะขนาดไหน.. อ่านแล้วไพเราะจริง ๆ..ครับ
26 ตุลาคม 2551 11:51 น. - comment id 907632
แบมชอบมากค่ะ มะแว้งนะ เมื่อก่อนกินไม่เป็นเพราะมันขมมากๆ แต่ตอนนี้ทานผักทุกอย่างที่เป็นยาค่ะ "หวานเป็นลม..ขมเป็นยา" บทสุดท้ายเหมือนจาเศร้านิดๆนะค่ะ
26 ตุลาคม 2551 13:08 น. - comment id 907642
นมัสการ ท่าน บนข. งานชุดลูกทุ่งที่ผมเขียน เป็นงานที่สบายๆ ไม่มีพล็อตหนัก แค่บรรยายธรรมชาติ และเขียนถึงสาวที่หนีจากบ้านนอก เท่านั้นครับ เหมือนกันหมดทุกชุดครับ กราบนมัสการพระคุณเจ้าอีกครั้งครับ ครูเจี๊ยบ ที่บ้านเก่าของผมน่าอยู่มากครับ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปหมดแล้ว จำได้ก็แต่ภาพเท่านั้นครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ท่านอินสวน อืมขอบคุณนะครับ ที่เป็นแฟนประจำ ที่จริงงานชิ้นนี้จะเขียนให้ตลกตอนบทสุดท้าย แรกทีเดียวสองวรรคจบจะเป็น ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ไม่เห็นปลาร้าไม่หลั่งน้ำลาย ปรากฏว่าคำครบ แต่ความไม่ราบรื่น เลยแก้เป็น ไม่เห็นโลงเธอไม่หลั่งน้ำตา ไร้ปลาร้าไร้ส้มตำไร้น้ำลาย แต่ก็ยังขัดๆอีก เอ้าๆ..เลิกแล้วตลกไม่ออก มันสะดุด เลยเปลี่ยนบทสุดท้ายใหม่ทั้งหมด ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นค่อยกลมกลืนหน่อย ขอให้มีความสุขมากๆครับ ท่านนักสืบ ลักษณะงานแบบนี้เขียนไปได้เรื่อยๆ ยาวแค่ไหนก็ได้เท่าที่อยากเขียน เพราะเป็นการบรรยายธรรมชาติ ทั้งการเขียนเรื่องสั้นหรือกลอน ทั่วไปผมจะมีฉากจบก่อนเสมอ ฉากจบคือเป้าหมายจากนั้นผูกเรื่องเข้าไปหาเป้า แต่ถ้าเขียนลูกทุ่งแบบนี้ค่อนข้างสบายๆ ผ่อนคลาย ไม่จริงจัง อยากใส่อะไรก็ใส่ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณลิลิต ยินดีที่ได้รู้จักครับ เห็นชื่อแล้วนึกถึง ลิลิตพระลอ เขียนเล่น เขียนจริงทำได้แค่นี้ละครับ ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณแบม มียาอมแก้ไอมะแว้งครับเคยทานหรือเปล่าครับ ผมลองทานเมื่อตอนต้นเดือน ใช้ได้เลยครับ ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ
28 ตุลาคม 2551 15:36 น. - comment id 908251
แวะมาหม่ำแกงไก่ใส่ใบยอค่ะ
3 กันยายน 2553 17:20 น. - comment id 1154357
เบื่อเที่ยวเกาะเลาะแก่งแข่งสาวสาว ไปหน้าหนาวลองดู..ภูใจใส พระขี่ม้า...ฟ้าทองส่องอำไพ ด้วยห่างไกล..วัดป่าอาชาทอง ตามหลวงพ่อขึ้นเขา..รุ่นเราสู้ กางกลดอยู่บนหิน..ธารินทร์หมอง ท่านให้ช่วยสอนหนังสือคืองานรอง เมื่อรับซองรับคำ....ต้องทำจริง ว่าจะไปหนาวหน้า...ใครกล้าบ้าง ถ้าเหยียบย่างไข่ไม่ฟ่อขอให้นิ่ง การกินอยู่เยี่ยงราวแย่งข้าวลิง สุขที่อิงคือให้...แล้วไม่คืน ฟ้าห่มหนาวดาวห่มใจอยากไปอีก ใครสับหลีกงานลงฟันธง...ชื่น ครูบาเหนือชัยโฆสิโตท่านมายืน ทุกค่ำคืนรอคน..ช่วยบนดอย เด็กนักเรียนรอเราครูดาวเด่น บ้างต้องเป็นพยาบาลงานใช่น้อย ขาดครูสอนอังกฤษศิษย์ยังคอย บูมฯใจลอย..ลืมลง..เจ้าคงรอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
