เมื่อร่ายนิ้ว พลิ้วพรม บนเส้นสาย สดับคล้าย ดั่งมนต์ ให้ยลเสียง บรรเลงเพราะ เสนาะโสต โอดสำเนียง สะกดเพียง เสียงกีตาร์ ที่พาเพลิน เพียงพานิ้ว พลิ้วผ่าน สะท้านจิต ยิ่งเพ่งพิศ ยิ่งติดตรึง จึงสรรเสริญ เมื่อกรีดสาย ดั่งร่ายมนต์ จนเพลิดเพลิน เสียงดำเนิน เชิญสดับ ด้วยจับใจ เหมือนถูกมนต์ ดลสะกด ให้นิ่งอยู่ แล้วเพ่งดู ที่ปลายนิ้ว เคลื่อนพลิ้วไหว ดั่งระบำ ที่รำร่าย ได้ว่องไว ช่างจับใจ ระบำนิ้ว พลิ้วงดงาม คนดนตรี คีตะ กีตาร์เสียง สร้างสำเนียง เสียงบรรเลง เพลงประสาน เพราะฝึกฝน ทนฝึกซ้อม ย่อมชำนาญ จึงเชี่ยวชาญ ด้านภาษา ศาสตร์ดนตรี
21 ตุลาคม 2551 16:52 น. - comment id 906026
ชอบครับ จึ่งขอร่วด้วย.. ศาสตร์ดนตรี แห่งชีวิต อิสระ ฝ่าพันธะ เติมแต่ง เหนือแสงสี ประจงร้อย คีตะ เลอกวี ดุจมณี ดั่งน้ำค้าง นิ้วพร่างพรม
22 ตุลาคม 2551 08:55 น. - comment id 906160
ขอบคุณครับกระผม ขอบคุณครับคุณท่าน ขอบคุณ อันแรกที่มาเยี่ยม ขอรับ ขอบคุณอันที่สอง สำหรับกลอนที่ไพเราะมากๆ ขอรับ.......คุณท่าน