สดับเสียง กระพริบ กระซิบสั่ง คนเคยรัก ยังดัง ข้างข้างหู ชั่งหวานนัก หลงเพ้อ คร่ำครวญดู ยังก้องอยู่ ข้างใจ มิวายจำ เสียงหยอกล้อ กระซิก ระริกรี้ เสียงดนตรี ขับกล่อม ไพเราะล้ำ ฤดีน้อย อ่อนไหว ไปตามคำ ดนตรีงาม ใจงาม พ่อทรามเชย ชวนเพื่อนเที่ยว เกี่ยวก้อย น้องน้อยไป ประคองน้อง ด้วยใจ สุดเอื้อนเอ่ย มองท้องฟ้า งดงาม เหมือนอย่างเคย มองทะเล เพราะเคย พากันไป มองภูเขา อมยิ้ม ปริ่มความสุข พากันบุก ป่ายปีน ถิ่นเขาใหญ่ เดินหลงป่า ยังพา กลับด้วยใจ ไม่ทำลาย รักสอง ให้หมองกัน เกิดเพราะความ ห่างไกล ใจจึงห่าง สุดอ้างว้าง วิมานน้อย รอคอยนั้น จากคู่รัก แปรเปลี่ยน เป็นเพื่อนกัน หลายปีผ่าน คบกัน ยังผันไป ทุกทุกสิ่ง ไม่จีรัง และยั่งยืน ไม่อยากฝืน ธรรมชาติ กำหนดไว้ ตั้งสติ สมาธิ ปลดด้วยใจ ก็ผ่อนคลาย หายเศร้า บรรเทาลง ขอบคุณท่าน บิดา ที่ลาจาก แม้จะพราก ลูกน้อย เป็นผุยผง แต่คำสอน ของพ่อ นั้นยังคง อยู่ที่ตรง ใจลูกนี้ มิวันลืม
19 ตุลาคม 2551 15:03 น. - comment id 905563
เข้าครั้งแรกเน็ตหลุดไม่นใจว่าจะโพสต์ด้เลยกลับมาอีกหนค่ะ คนกตัญญูย่อมได้รับแต่สิ่งดีๆและความเจริญรุ่งเรืองค่ะ โชคดีนะคะ
19 ตุลาคม 2551 16:46 น. - comment id 905588
อ่านกลอนของพี่แบมแล้ว เศร้าๆจัง เคยเขียนกลอน เรื่องสั้นเกี่ยวกับเตี่ยแต่ไม่กบล้านำมาลง ยังไงไม่รุ้คะ เฮ้อ
19 ตุลาคม 2551 16:48 น. - comment id 905590
2.....วก มาแก้ไขคำผิด คำว่า แต่ไม่กบล้านำมาลง แปลเป็นไทย หมายความว่า แต่ไม่กล้านำมาลงคะ อิอิ
19 ตุลาคม 2551 17:52 น. - comment id 905613
การพบการพรากเป็นธรรมดา ของสัตว์โลกครับ แต่ถ้าเกิดกับตัวเองก็ยอมรับ ว่าทำใจอยากจริงๆ ครับ ถ้าอยากให้คุณพ่อท่านมีความสุข ใช้ชีวิตให้คุณพ่อท่านหมดห่วง และภูมิใจในลูกคนนี้ซิครับ ให้ท่านยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อท่านมองลงมาจากสวรรค์ครับ
19 ตุลาคม 2551 17:55 น. - comment id 905614
มาแก้คำผิดครับ ทำใจยากครับ ไม่ใช่อยาก ขอโทษสำหรับความผิดพลาด ที่เกิดประจำ ในการรีบร้อน ขาดสติครับ
19 ตุลาคม 2551 19:08 น. - comment id 905633
สวัสดีค่ะ น้องแก้วประภัสสร ถึงท่านจะจากเราไป แต่ท่านและคำสอน ของท่านก็อยู่ในใจเราตลอดไปค่ะ
19 ตุลาคม 2551 20:28 น. - comment id 905654
มาชื่นชม บทกลอนที่ฝีมือไปไกลอย่างรวดเร็ว...
19 ตุลาคม 2551 21:18 น. - comment id 905673
1 คุณ "นพศิริ" ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจค่ะ บางขณะเราไม่สามารถหยุดความรู้สึกให้คิดถึงได้ ความผูกพันธ์ ระหว่างสายเลือด มันชั่งลึกซึ้งนัก ยากอธิบายค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
19 ตุลาคม 2551 21:25 น. - comment id 905674
2 คุณ "ฉางน้อย" อยากให้น้อง เขียนอะไรก็ได้ค่ะที่เราอยากเขียนลงไป เราแบ่งปันกันรับรู้ แบ่งบันกันรู้สึกทุกทุกเรื่อง การที่มีคนรับฟัง สำหรับพี่แบมแล้วมันทำให้เราแข้มแข็งขึ้นมาก ถึงแม้ว่า บางครั้ง ความรู้สึกนั้นมันจะเวียนมาบ่อยๆ จากคู่รักก็แค่จาก แต่จากพ่อผู้ให้กำเหนิด มันยากจริงๆที่พี่แบมจะทำใจได้ อาจหัวเราะบ้าง เศร้าบ้าง นั่นคืออารมณ์ของมนุษย์ เอาละ พี่รู้ว่าฉาวน้อยเริ่มเครียดตามแล้ว ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยือน
19 ตุลาคม 2551 21:41 น. - comment id 905675
6 คุณ "ช่ออักษราลี" ขอบคุณพี่มากค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ น้องกลับไปหัวเราะได้ไม่กี่วัน ก็พลันเศร้าอีกแล้วค่ะ พ่อเป็นทุกอย่างของแบมค่ะ ก่อนจากไปท่นก็บอกว่า "ต้องทำใจถ้าพ่อจากไป จงมีสติ นั่งสมาธิ แล้วพ่อจะส่งกำลังใจมาให้ลูก ไม่มีใครหนีพ้นความตายได้ สังขาร พ่ออยู่กับลูกมาถึง 88 ปีแล้ว " แบมรับปากพ่อ แต่ทำไม่ได้ ทำไม่ได้จริงค่ะพี่ ขอบคุณมากค่ะ
19 ตุลาคม 2551 21:33 น. - comment id 905676
คห 4-5 คุณ "ไร้อันดับ" วางมือจากการเขียนกลอนบทนี้แล้ว ตั้งใจจะไปหาหนังสือมาอ่าน แต่เปลี่ยนไปบ้านพี่สาวแทนค่ะ แบมคิดถึงพอ่ ถ้าอยู่คนเดียวยิ่งไม่ไหว อัฐิพ่ออยูที่นั่นค่ะ ตั้งแต่พ่อเสียมา แบมเปลี่ยนไปเยอะมากๆเลยคะ อารมณ์อ่อนไหวมาก ดวงตาก็แสนเศร้า ความสดใสที่เคยมี ก็หายไป เมื่อไหร่หนอ..ใจฉันจะหลุดพ้นจากทุกข์ใจนี้เสียที ขอบคุณพี่ไร้อันดับมากค่ะที่แวะมาเยี่ยม
19 ตุลาคม 2551 21:43 น. - comment id 905677
7 คุณ "กิ่งโศก" ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจที่มีต่อกันเสมอค่ะ
20 ตุลาคม 2551 09:41 น. - comment id 905746
พี่แบมจ๋า หนูจะร้องไห้แล้วน้า เขียนกลอนอย่างนี้น่ะ วันนี้งานมากอีกล่ะสิคะ ส่งกำลังใจให้ค่ะ
20 ตุลาคม 2551 11:36 น. - comment id 905773
13 คุณ "ครูกระดาษทราย" อย่าเศร้าตามสิจ๊ะคนดี แค่ถ่ายทอดความรู้สึกลึกๆนะคะ ไม่มีอะไร วันนี้ทำงานด้วยหัวใจเหมือนเดิมค่ะ ขอบคุณคุณครูมากค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจซึ้งกันและกัน
20 ตุลาคม 2551 21:02 น. - comment id 905900
เขียนกลอนเก่งจัง อ่านแล้วคิดถึงพ่อจังเลย
20 ตุลาคม 2551 21:03 น. - comment id 905901
เข้ามาอ่านคำขอบคุณ คุณบิดาครับ อ่านแล้วเศร้าจัง
21 ตุลาคม 2551 07:19 น. - comment id 905930
15 คุณ "อรุโณทัย" อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่อรุโณทัย วันี้อากาศดีนะคะ เข้ามาขอบคุณก่อนไปทำงานค่ะ กลอนน้องก็เขียนไปตามอารมณ์ในขณะนั้นนะคะ ความรู้สึกคิดถึงท่านมันผ่านเข้ามา ขอบคุณมากค่ะ
21 ตุลาคม 2551 07:22 น. - comment id 905931
16 คุณ "ฝนทอง" กลอนเศร้าค่ะ บางอารมณ์ บางเสี้ยวของชีวิตค่ะ มีหัวเราะ มีร้องไห้ จะพยายามไม่เศร้าแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะพี่ฝนทอง