*** ราหูอมจันทร์ ** โอ้แสงสูรย์ประดับจวนลับแสง แขรอนแรมพลิ้วเพริศเฉิดแสงฉาย ประกายส่องเจิดจ้าฟ้าพรรณราย ใยประกายหมองหม่นยลแลเลือน เสมือนหนึ่งตรึงพสุธาหาบรรเจิด ร่าเริงเลิศกลับกลายคล้ายปาดเฉือน ความปวดร้าวดาวรายไม่อาจเยือน ล้วนกลาดเกลื่อนเมฆาราหูหมู่วิไล โถแปรผันเปลี่ยนแปลงแฝงสิ่งเศร้า แสนคลุกเคล้าแผ่นหล้าผ่านฟ้าใส มวลแนวผองปองแผ่วสิ้นครองไป ซ่านฤทัยใฝ่มลายสิ้นจินต์เรืองรอง อสูรร่ายร้ายเหลิงเพลิงพิศวาส เพลิงอำนาจฤทธามากราดสนอง สู่พสุธาคร่ำครวญล้วนหมดปอง สิ้นนวลทองผ่องพลิ้วปลิวดวงใจ ดวงหฤทัยสิ้นสุดรุดความหวัง มวลแห่งพลังหมดแล้วแนวผ่องใส ความดำมืดครอบงำชอกย้ำกระไร หวังยองใยหมดแล้วแผ่วหวังจินต์ ต่อไปนี้ใครเล่าสร้างเฝ้าช่วย กลัวอำนวยล้างอสูรสูญหมดสิ้น คอยเกาะกินเล็มแขแปรดวงจินต์ กามฉันท์รินสู่สนองครองวุ่นวาย ความผิดชอบชั่วดีนี้แสนสิ้น เหลือแผ่นดินหมองคล้ำย้ำสลาย ความผุดผ่องแสงยวนนวลใจกาย เปลี่ยนละลายหมายผดุงกรุงวิไล ได้แต่หวังเคาะไม้เพื่อใคร่สนอง หวังราหูครองจันทร์หวั่นสั่นไหว สวรรค์ป่วนล้วนพลิกฝันผันอำไพ สูญสิ้นไปสลายความหวังยังพสุธา. *** แก้วประเสริฐ. ***
19 ตุลาคม 2551 13:52 น. - comment id 905526
ตั๊บแก... แอบดูราหูอมยิ้ม เอ๊ย อมจันทร์คะ ลุงแก้วสบายดีไหมคะ วันนี้ฝนตกเยอะมากๆๆ คะ
19 ตุลาคม 2551 13:56 น. - comment id 905528
เข้ามาชมบทกลอนค่ะ เพราะจังค่ะคุณลุง เมื่อวานขอบคุณมากค่ะที่แวะไปแนะนำ แบมแก้เป็น 9 คำตามที่แนะนำแล้วค่ะ
19 ตุลาคม 2551 13:58 น. - comment id 905530
สวัสดียามบ่ายๆค่ะคุณครูแก้ว ยังงดงามและมากความหมายเสมอนะคะ กำลังเฝ้ามองราหูอมจันทร์เช่นกันค่ะ คุณครูแก้วสบายดีนะคะ
19 ตุลาคม 2551 13:59 น. - comment id 905532
คุณ ฉางน้อย นั่นซิเจ้าฉางน้อยสุดสวย ทั้งๆที่ออกพรรษา ปกติหมดฝนแล้วนา เมื่อคืนนี้เล่นเปตองต้องรีบ เผ่นฝนปรอยๆ เช้ามาตกห้าครั้งเชียวแหละเหมือน รางบอกเหตุตอนเขียนกลอนนี้ฝนท้องฟ้ามืดคลื้ม เหมือนรางบอกเหตุร้ายๆจริงๆแหละจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
19 ตุลาคม 2551 14:07 น. - comment id 905537
คุณ แก้วประภัสสร ไม่เป็นไรหรอกครับคนรักชอบกันก็แนะ เท่าที่คิดว่าไม่โกรธเราเองแหละ ปกติกลอนเก้า นั้นเขาเหมาะสำหรับคนหัดเล่นกลอนจ้าเพราะง่าย ไม่กระชับเหมือนกลอนแปดบังคับกระทัดรัดและ แต่งยากด้วยท่วงท่าทำนองผสมผสานอักษรให้ เสนาะคล้องจองและต้องอ่อนไหวพลิ้วอีกด้วยจ้า ปกตินอกจากศิษย์ผมแล้วจะไม่กล้าแนะนำหรอก นี่เห็นว่าแก้วเหมือนกันและชอบพอกันคงไม่ว่า อะไรนะจ๊ะ รักเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
19 ตุลาคม 2551 14:13 น. - comment id 905540
คุณ ช่ออักษราลี สวัสดีจ้าศิษย์ที่รัก ครูเองแต่งเมื่อกี้นี้เอง แหละขณะทานข้าวไปแต่งไปแล้วก็ส่งเลย อย่างที่ ครูบอกแล้วว่าจะแต่งเมื่อไหร่อย่างไรก็ได้หากต้อง การแต่ง เธอนั้นครูภาคภูมิใจมากไม่ผิดหวังที่จะ เป็นตัวแทนครูคนหนึ่งยามที่ครูไม่สามารถเขียน ได้แล้ว เรื่องสบายใจนะพอทำเนาว์แต่เรื่องกาย ยากจ๊ะ ครูรักเธอเสมอจ้า อายุ วรรโณ สุขัง พลัง นะจ๊ะ รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
19 ตุลาคม 2551 14:23 น. - comment id 905544
แบบนี้เป้นสัญญาณอะไรหรือป่าวคะคุณลุง สบายดีนะคะ..
19 ตุลาคม 2551 14:37 น. - comment id 905551
คุณ พิมญดา ไม่รู้ซินะเพียงแต่ใจอยากเขียนเท่านั้นเอง นะไม่คิดอะไรมากๆหรอกจ้า ตามแต่มุมมองแต่ ละคนจะคิดกันเอาเองจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
19 ตุลาคม 2551 14:58 น. - comment id 905561
หลากหลายความรู้สึกจังเลยเมื่ออ่านแล้วแต่ที่แฝงลึกๆคือความเสียใจอยากใหห้สงบเร็วๆจังค่ะคุณลุง
19 ตุลาคม 2551 15:12 น. - comment id 905564
ชอบภาพแรกค่ะ มีสายฟ้าด้วยกับดวงจันทร์ ที่ไม่สดใส แต่ดวงจันทร์ก็ยังเป็นดวงจันทร์ถึงมีราหู เดี๋ยวก็ผ่านไป ครูที่เก่งก็ยังเป็นครูที่เก่งเจ็บป่วยบ้าง เดียวก็หาย ป่วยนะ แต่สิ่งที่ไม่หาย ดวงจันทร์อยู่คู่ฟ้า ครูแก้วอยู่คู่กับผลงานกลอนที่ไพเราะค่ะ
19 ตุลาคม 2551 16:20 น. - comment id 905583
ผมอยากให้ราหูเลิกอมจันทร์เสียที ผมไม่ได้เห็นพระจันทร์ดวงเดิมที่ อยากเห็นมานานแล้วครับ อยากเห็นพระจันทร์ที่สมัครสมานน้ำใจ ของคนไทยทุกคนร่วมกันไว้ เชื่อมดวงใจทุกดวงเป็นหนึ่งเดียวครับ เอ ผมฝันมากไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ขอให้เป็นความจริงที่เถอะ ดูแลสุขภาพนะครับ
19 ตุลาคม 2551 20:27 น. - comment id 905653
บทกลอน งานครูแก้ว ยังยอดเยี่ยมเช่นเคย.. งานกลอนแปดของครู คือแปดคำ..ผมจำได้มั่น.. รักษาสุขภาพกาย สุขภาพใจ นะครับครูแก้ว..
20 ตุลาคม 2551 00:32 น. - comment id 905704
20 ตุลาคม 2551 09:39 น. - comment id 905745
กลอนเพราะจังค่ะ คุณครูขา ตอนเป็นเด็ก หนูชอบดูราหูอมจันทร์ ตื่นเต้นมาก ๆ เป็นเรื่องมหัศจรรย์ของเด็ก ๆ หนูขอรูปคุณครูด้วยนะคะ รูปพระจันทร์ค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณครู
20 ตุลาคม 2551 13:57 น. - comment id 905787
มาช่วยตีเกราะเคาะไม้ค่ะ ลมหนาวเริ่มมาเยือนแล้วนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
20 ตุลาคม 2551 14:25 น. - comment id 905803
มาช่วยตีเกราะเคาะไม้ค่ะ
20 ตุลาคม 2551 16:16 น. - comment id 905839
เพราะดีคะ
20 ตุลาคม 2551 16:37 น. - comment id 905842
คุณ นรศิริ ครับผมแฝงนัยไว้ในกลอนบทนี้ให้เข้ากลับ สภาพธรรมชาติไว้ครับ หากพิจารณาโดยถ่องแท้ แล้วก็จะทราบซึ่งนัยนั้นๆครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 16:43 น. - comment id 905843
คุณ บุษย์น้ำทอง บอกตรงๆผมชอบนามแฝงคุณมากครับ ส่วนภาพนั้นผมเก็บมาจากในนี้บ้างในเมล์บ้างครับ ส่วนความเก่งนั้นผมเองยังไม่ถึงขั้นหรอกครับแค่ เพียงงูๆปลาๆเท่านั้นเองแหละผสมกับนิสัยบ้าๆบวมๆ บีองส์ผลงานเลยออกมาอย่างนี่แหละครับ ส่วนหาก เขียนได้ก็จะเขียนตามประสาคนสติไม่ค่อยจะดีครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 16:47 น. - comment id 905844
คุณ นักสืบ ไร้อันดับ สมแล้วที่เป็นนักสืบอ่านถึงทราบนัยนั้นๆ ผมเปรียบเทียบไว้ครับก็อยากคิดฝันเช่นคุณเหมือน กันครับทำไงได้ แก่แล้วไปไหนไม่ค่อยจะได้นี่นา ก็ต้องทนๆไปแหละครับ ขอบคุณในความห่วงใยครับ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 16:59 น. - comment id 905846
คุณ กิ่งโศก ผมเองมักจะแนะนำคนที่มาขอความรู้จาก คนบ้าๆเช่นผมครับ คำว่ากลอนแปดก็ต้องแปดคำ จริงไหมครับ ขอยกตัวอย่างของท่านบรมครูสุนทรภู่ ท่านรจนาเรื่องราวไว้แยะหากพิจารณาให้ดีๆแล้ว ไม่เคยเลยที่จะเกินแปดคำสักบทเดียวนอกจาก คำกล้ำเท่านั้นแต่คำกล้ำท่านก็ยังเอาลงตัวให้เป็น แปดคำด้วยโดยประกอบกับทำนองที่อ่อนไหวพลิ้ว ของการใช้การสัมผัสนอก-ในเป็นอรรถรสครับ ผมเองอาศัยการอ่านและเป็นคนบ้าทางนี้ก็เลย ชอบสังเกตุด้วยถึงได้คอยแนะนำคนที่มาขอรู้ จากผมไว้ครับจึงเป็นเหตุดังนี้แล อิอิ สุขภาพ ผมย่อมเสื่อมโทรมไปตามวัยครับเพียงแค่พยุง ไว้รอกันเกิดใหม่อิอิคงจะแข็งแรงกว่าดังเช่น ปัจจุบันเน๊อะ จริงไหมครับ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 17:03 น. - comment id 905847
คุณ sulukphin ขอขอบคุณด้วยน้ำใจเหี่ยวๆครับที่กรุณาแวะมา เยี่ยมให้กำลังคนแก่ๆเช่นผมครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 17:14 น. - comment id 905848
คุณ ครูกระดาษทราย เช่นกันจ้าครูเองสมัยเด็กๆชอบมากในเรื่อง แบบนี้ปรากฏการณ์ธรรมชาตินานๆจะพบสักครั้ง หนึ่ง ยิ่งราหูอมพระอาทิตย์แล้วจำได้ถึงวันนี้เชียว ล่ะ นก ไก่ พากันเข้ารังกันหมดรู้สึกว่าจะเห็น เพียงครั้งเดียวทั้งๆที่มีหลายครั้งในชีวิตครูนะที่ กลางวันเหมือนกลางคืนไม่มีผิดเลย เธอจะเกิด ทันหรือเปล่าไม่รู้นะ มืดสนิทจริงๆและนานเสียด้วย เกิดตอนบ่ายๆจ้า สมัยก่อนนั้นไฟฟ้าหายากนอก จากตะเกียงเท่านั้นบ้านครูเองก็ใช้ตะเกียงจ้า ตึกนั้นไม่ต้องไปหาหรอกไม่มีทั้งๆที่อยู่ในกรุงเทพ นะแต่ว่าอยู่แถวยานนาวานั่นแหละมีสวนผลไม้ สวนผักมากมายเลยล่ะ ถนนที่ใหญ่ที่สุดคือ ถนนเจริญกรุงนี่แหละจ้า สำหรับครูไม่เป็น ปัญหาหรอกตามสบายจ้าครูเอามาจากที่นี่บ้าง ที่อื่นบ้างทางเมล์บ้างจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 17:24 น. - comment id 905849
คุณ เฌอมาลย์ นั่นซิเช้าๆอากาศชักเย็นแล้วล่ะแต่บ้านครู มืดคลื้มด้วยฝน ฝนยังตกอยู่ปกติออกพรรษาแล้ว ไม่มีแล้วล่ะ หากเป็นเด็กๆกรุงเทพฯหนาวแล้วล่ะ แต่สมัยนี้กรุงเทพจะมีแค่ร้อนกับฝนหนาวหายาก แล้วล่ะ สมัยก่อนราหูอมจันทร์หรือพระอาทิตย์ชาว บ้านเขาจะตีเกาะเคาะไม้ปีปกะละมังกันทุกบ้านเลย เพื่อไล่ราหูกันจ๊ะ ผมเองก็ยังเอาปีบมาตีจนแบน แม่ด่าเลยล่ะยังจำได้เพราะเชาใช้ปีบไปหาบน้ำที่ ทางรัฐบาลเขาตั้งไว้สมัยก่อนนั้นน้ำประปาที่ทาง การเอามาให้ใช้นั้นจะทำเป็นรูปพระแม่ธรณีบีบ มวยผม ปลายผมจะเป็จงอยให้น้ำไหลส่วนบน นั้นเป็นคันชักเพื่อให้น้ำไหลต้องคอยรองต่อคิว กันสมัยนี้ไม่มีแล้ว น่าจะเอาไปไว้ในพิพิธภัณฑ์ นะแต่ไปดูไม่เห็นมีจีะ รูปพระแม่ธรณีเหมือน กับที่ท้องสนามหลวงเขาหล่อด้วยเหล็กจ้า โอ้ย เจอเจ้าหญิงเลยโม้มากไป ขอบใจมากจ้ารักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 17:30 น. - comment id 905851
คุณ เพียงพลิ้ว หลานสุดที่รัก โอ้ยๆสมัยก่อนวัยรุ่นนะสนุก จริงๆจีะตีเกาะเคาะไม้ปีปกะละมังกันสนุกเริ่มพอ ราหูเข้าจับพระอาทิตย์พระจันทร์ หากเป็นกลางวัน ก็เอาแผ่นกระจกมาลนควันให้ดำๆแล้วเอามาส่อง ดูกันส่วนกลางคืนก็มองตามสบายดังที่บอกให้คุณ เฌอมาลย์ทราบล่ะจ้า แต่สมัยนี้เขาใช้ปืนกัน ยิงขึ้นฟ้ากัน หากเป็นเกจิอาจารย์ก็จะปลุกเสก เครื่องรางของขลังกันระงมเลยล่ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 17:46 น. - comment id 905855
คุณ กุ้ง ขอบคุณครับ ตามประสาคนบ้าๆบอๆบ๊องส์ แหละครับ มัวแต่โม้เรื่องความหลังให้หลานฟังจ้า สมัยนี้ไม่มีอีกแล้วแม้แต่ทางบ้านผมเขาเอาขันน้ำ มาตั้งกลางแจ้งแล้วจุดธูปเทียนบนขันน้ำแล้ว ส่วนพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ จนจบ พอราหูคลายเอามาอาบกินกันครับ สนุกๆครับอดโม้ต่อไม่ได้เพราะต่อไปคนก็จะ ไม่รู้เรื่องชาวบ้านเก่าๆเพราะในทีวีแม้ย้อน หลังก็ไม่เคยกล่าวไว้เพราะ เป็นเกร็ดย่อยๆครับ แม้แต่คนทำเรื่องคงจยัง ไม่เกิดกระมั้งครับ อิอิ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2551 18:28 น. - comment id 905861
พี่แก้วประเสริฐคงยังจำ ทรายกะทะเลได้นะคะ แต่งกลอนเพราะมากค่ะ
20 ตุลาคม 2551 18:42 น. - comment id 905863
คุณ ทรายกะทะเล จ้าพี่ยังจำได้เสมอและเข้าไปอ่านงานน้อง เรื่อยเพียงไม่ได้คอมเม้นท์เท่านั้นเองเพราะเห็น น้องระบายอารมณ์ส่วนตัว พี่เองก็ไม่กล้าจ๊า ยัง จำได้ว่าน้องเป็นคนแปดริ้วเอง ยังรักและคิดถึง เสมอๆแหละ ส่วนmsn นั้นพี่เลิกเล่นไปนาแล้ว เพราะตอบไม่ทันมากันที่ยี่สิบกว่าคนไม่ตอบก็ไม่ได้เสียมารยาทเลยเลิกดีกว่าจ๊ะ ขอบใจน้องมาก นะจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.