ไม่อาจทน ..ดูคนใจร้าย
วาสุกรี
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน แข่งขันสู้
ต้องรอบรู้ เราเขา เข้าฉกฉวย
ไม่มีญาติ ไม่มีมิตร คิดจนรวย
ต้องมอดม้วย หมดท่า ลงคามือ
...ทำกันอย่าง เลือดเย็น เฝ้าเข่นฆ่า
...ใครไร้ซึ่ง ปัญญา มายึดถือ
...ย่อมถูกจับ แขนขึง ตรึงคาขื่อ
...เกินลุกฮือ สู้ไป ใจเหนื่อยแรง
ฉันอยากช่วย ผู้พลั้งพลาด ไม่อาจช่วย
เพราะอ่อนด้วย ปัญญา ไม่กล้าแกร่ง
อ่อนด้อยวัย ควรหรือจะ มาแสดง
ทนฝังแฝง ความกดดัน อย่างหวั่นใจ
...ผู้ใหญ่บ้าง มุงดู อยู่เฉยเฉย
...บ้างเดินเลย มิคิด จิตแก้ไข
...บ้างก็ยิ้ม หัวเราะ เพราะเหตุใด
...สังคมไทย ก็เช่นนี้ ที่ยืนยง
จะไม่ขอ อยู่ดู ให้รู้ผล
ความปี้ป่น ที่ใคร ต่างใหลหลง
ฉันทำได้ เพียงฝืน และยืนปลง
แล้วจากวง "หมากรุก"ไป ในทันที
.......................................................................................................