มองฟ้าไกลยามนี้ที่ทุ่งกว้าง สุดอ้างว้างหม่นใจไม่อาจฝืน ตามองฟ้าแต่ใจนั้นกล้ำกลืน คิดถึงคืนคืนนี้เมื่อปีกลาย เมื่อปีกลายคืนนี้มีเธออยู่ เราเคียงคู่ดูจันทราดาราฉาย ประคองกอดอบอุ่นไม่เดียวดาย เมื่อปีกลายเป็นเช่นนี้ที่ผ่านมา แต่ปีนี้ทุ่งกว้างเก่าเหงายิ่งนัก โอ้..น้องรักจากไปให้โหยหา อยู่แห่งไหนขอให้รู้นะกานดา ที่ขอบฟ้าแห่งนี้มีคนคอย เขาคอยเจ้าที่นั่นมานานแล้ว ยังแน่แน่วจริงใจไม่เสื่อมถอย เขาบอกกับตัวเองจะรอคอย แม้เหงาหงอยก็ทนได้หากไร้นางฯ
13 ตุลาคม 2551 11:36 น. - comment id 904271
อีกมุมของอารมณ์ ที่ระทมขื่นขมจิต อาลัยถึงมิ่งมิตร เคยจุมพิตใต้เงาจันทร์
13 ตุลาคม 2551 11:39 น. - comment id 904274
ค่ำคืนนี้ปีก่อนเคยอ้อนรัก คอยซบพักแอบอิงนิ่งร้องไห้ คราเจ็บร้าวสองมือคือหลักชัย โอบวับไว้..เช็ดน้ำตา..อย่าหมางเมิน..
13 ตุลาคม 2551 11:47 น. - comment id 904281
ครูพิมเข้ามาเยี่ยม...นับเป็นเกียรติยิ่ง ขอบคุณครับ เมื่อไรหนอ..คนที่รอจะกลับมาเยี่ยมบ้าง
13 ตุลาคม 2551 11:56 น. - comment id 904287
คืนพรุ่งนี้เป็นอย่างไรใครจะรู้ คืนพรุ่งนี้ยังอดสูอยู่หรือไม่ คืนพรุ่งนี้หากยังเหงาเศร้าฤทัย คืนพรุ่งนี้คงร้องไห้อยู่ที่เดิม
13 ตุลาคม 2551 15:03 น. - comment id 904310
การรอคอยที่ไร้ซึ่งจุดหมาย การรอคอยที่มากมาย..ความห่วงหา การรอคอยที่ไร้ซึ่ง...กาลเวลา การรอคอยที่ล้ำค่า..ในจิตใจ รอคอยเธอเนิ่นนาน..เกินกล่าว รอคอยเธอด้วยใจเศร้า..สุดหวั่นไหว รอคอยเธออยู่ตรงนี้ตลอดไป รอคอยเธอแม้ห่างไกลใจยังรอ สุดที่รัก...อยู่ไหนใจห่วงหา สุดที่รัก...รอเธอมาร่วมหอ สุดที่รัก...คนเดียวก็เพียงพอ สุดที่รัก..รักก่อ..เต็มหัวใจ
13 ตุลาคม 2551 18:29 น. - comment id 904340
คืนเหงาใต้เหงาจันทร์ฝันถึงเธอ นั่งคอยเหม่อด้วยใจอาลัยหา อยู่ไหนหนอเมื่อไหร่จะกลับมา รู้ไหมว่าคนครึ่งฟ้ายังห่วงใย มานั่งคอยเป็นเพื่อนคะ
13 ตุลาคม 2551 20:03 น. - comment id 904364
ขอบคุณครับ...กับกำลังใจในวันเหงา อย่างน้อยเมื่อมองหาใครสักคน ก็ยังพอมองเห็น และไม่อ้างว้างจนเกินไป
13 ตุลาคม 2551 20:18 น. - comment id 904370
โอ้..นานแสนนานนัก ที่คนรักมาจากหาย สัญญาพี่ทำไป ว่าจะไม่ให้ตรอมตรม ก็รู้พบคู่พราก เจอคู่จากหวานคู่ขม แต่ใจไร้คู่ชม แสนระทมเศร้าซมซาน
13 ตุลาคม 2551 22:18 น. - comment id 904381
.... แอบดูคนจุมพิต ใต้เงาจันทร์ อิอิ
13 ตุลาคม 2551 23:00 น. - comment id 904384
14 ตุลาคม 2551 08:30 น. - comment id 904403
โอ้มมม..เพี้ยง..ตาไม่สบาย ......เพราะเป็นกุ้งยิง.......
14 ตุลาคม 2551 10:03 น. - comment id 904410
ในที่สุดค่ำคืนทรมาน ก็พ้นผ่านไปได้อีกหนึ่งหน คงจะเป็นแบบนี้เวียนวกวน คิดถึงคนคนดีเมื่อปีกลาย นั่งน้ำตาอาบแก้มมอมแมมเศร้า ปล่อยใจเหงาเคล้าแสงจันทร์ฝันไม่หาย ยังคงรอรอเธอตราบวันตาย หากเลือกได้ขอหนุนตักที่รักตายฯ
14 ตุลาคม 2551 10:19 น. - comment id 904423
คืนเหงาใต้เงาจันทร์ มารำพันวันโศกเศร้า เพราะรักคิดถึงเขา จึงมัวเฝ้ารำพึงครวญ...
14 ตุลาคม 2551 11:27 น. - comment id 904447
มีไหมยาแก้ปวด ขอสักขวดกินหายเหงา ปวดใจอาจบรรเทา ช่วยคลายเศร้าเขาไม่มา ขอบคุณครับที่แวะมาให้กำลังใจ