ทุกวารวัน ฉันเฝ้าเรียง ร้อยเสียงฝัน เก็บคืนวัน ที่ฉันวาด ด้วยลมหนาว เก็บเส้นสี ที่ระบาย ด้วยดวงดาว สุกสกาว ที่ใช้เขียน เลียนเสียงใจ ฉันเฝ้าตรอง มองเหม่อ ฝันเธออยู่ เฝ้าเรียนรู้ ห่างเห็น เช่นไฉน เรียนรักฝัน กันและกัน ฉันสุขใจ ร้อยเรียงไว้ ในสำเนียง เสียงร้อยกรอง ขอออดอ้อน วอนเธอ อย่าหยุดฝัน แม้บางวัน ฝันกับรัก เธอหม่นหมอง แม้จันทร์ไร้ ไม่สุกใส ดั่งใจปอง แสงไม่ส่อง เพราะเมฆล่อง มาบดจันทร์ แม้เธอเป็น ดวงจันทร์ ที่ทรงกลด เมฆบังบด ลดแสงใส ให้ประหวั่น ฉันจะเป็น ดวงดาว ช่วยพราวจันทร์ ให้แสงนั้น สวยแจ่ม แฉล้มงาม จริงแท้ แม้ทรามเชย เป็นหิงห้อย ฉันจะคอย เป็นลำพู ผู้ไถ่ถาม เป็นหาดทราย หมายสนิท และติดตาม แม้โฉมงาม เป็นเกลียวคลื่น สะอื้นใจ
12 มีนาคม 2545 19:51 น. - comment id 40089
เพราะดีจ้ะ...เขียนได้รื่นดีจัง
12 มีนาคม 2545 23:43 น. - comment id 40143
อ่านแล้วเพลินจังเลยจ๊ะ เขียนได้ดีมากเลย
13 มีนาคม 2545 00:31 น. - comment id 40148
เสี้ยวชอบจังเลยค่ะ
13 มีนาคม 2545 01:55 น. - comment id 40154
เพราะดีจัง....
13 มีนาคม 2545 08:22 น. - comment id 40167
ขอโทษทีครับ กลอนบทนี้โดนตัดหัวตัดท้าย ไปช่วงละบท มันเลยดูขาด ๆ คือความจริง มี บทเกริ่นกับบทจบอีก แต่ตอน paste มันผิดพลาดทางเทคนิคนะครับ แก้ไขไม่ได้
13 มีนาคม 2545 08:47 น. - comment id 40170
ติดตามอ่านตลอดและสัญญาถ้ายังอยู่..ที่เวทีนี้ อยากเป็นใครสักคนที่มีคนวอนหา..เวลานี้ ด้วยรัก..
13 มีนาคม 2545 12:30 น. - comment id 40206
ใช้คำสวยงามจังค่ะ
13 มีนาคม 2545 13:54 น. - comment id 40232
ชอบ
13 มีนาคม 2545 18:43 น. - comment id 40303
ความรักกับความฝันของผมมันต่างกันเหลือเกินครับ
14 มีนาคม 2545 14:49 น. - comment id 40511
ถูกใจมากเลย
14 มีนาคม 2545 18:45 น. - comment id 40574
เพราะจังเลยค่ะ