** วันลา**

นักสืบ ไร้อันดับ


ลาแล้วเอยจากเรือนเป็นเพื่อนพัก
ลาแล้วรักพันผูกเคยปลูกฝัง
ลาแล้วเพื่อนเตือนให้หัวใจยัง
ถึงความหลังครั้งเก่าเราทุกคน
เคยพูดจาหยอกเย้ากระเซ้าแหย่
เคยแน่วแน่ร่วมกันหมั่นฝึกฝน
เคยเรียนรู้กับวันวานงานผจญ
เคยผ่านพ้นด้วยกันวันสุขใจ
เคยอารมณ์ระเบิดแทบเกิดเรื่อง
เคยขุ่นเคืองต่อกันวันหมองไหม้
เคยตำหนิติจำช้ำหทัย
เคยร่ำไรเรียกกลับมารับกัน
เคยสอนงานให้กันในวันก่อน
เคยออดอ้อนงอนง้อต่อความฝัน
เคยร้อยเรียงอักษราสารพัน
เคยจำนรรจ์พูดจาทุกท่าที
เคยกินข้าวร่วมกันกลางวันเที่ยง
ยังเคยเกี่ยงเลี่ยงกินจนอิ่มหมี
สร้างเป็นความรู้สึกลึกทวี
เป็นสิ่งที่ผูกพันทั้งฉันเธอ
ถึงเวลาต้องจากพรากกันแล้ว
ใจเริ่มแผ่วหวาดหวั่นทั้งสั่นเผลอ
ไม่อยากจากแต่ต้องไกลใจละเมอ
ยังหวังเพ้อกลับมาใหม่ในสักวัน	
           --------------
           (ไร้อันดับ)
				
comments powered by Disqus
  • ฉางน้อย

    9 ตุลาคม 2551 13:15 น. - comment id 903486

    46.gif.......ตั๊บแก.......46.gif   
    
     เดี๋ยวมาใหม่ๆๆค่ะ...46.gif
  • อรุณสุข

    9 ตุลาคม 2551 18:18 น. - comment id 903529

    ชีวิตคือชีวิตอนิจแท้
    เรื่องเปลี่ยนแปรตั้งตรงหาคงไม่
    วันเวลาเปลี่ยนผ่านเนิ่นนานไป
    เปลี่ยนกันได้ทุกวรรณทุกชั้นชน
    
    อยู่ที่ว่าเปลี่ยนไปใหม่กับเก่า
    เปลี่ยนไปเศร้า สุข หนาอีกคราหน
    ต้องพร้อมสู้ฟันฝ่ากล้าผจญ
    หลีกให้พ้นอุปสรรคผลักสร้างหลักชัย.
    
    มาเยี่ยมครับ..ขอให้เฮงฌอง.งกับงานใหม่ครับ..
    
    36.gif36.gif36.gif
  • ฝากฝัน

    9 ตุลาคม 2551 20:06 น. - comment id 903570

    36.gif36.gif36.gif
    เป็นอย่างไงหล่ะครับ...เพื่อลาไปแล้วเหรอ
    ก็เขาอยู่ร่วมกับเรามานานแล้ว...
    ถึงเวลาได้พักผ่อนเสียที..
    ลาแล้วใช่ลาลับนะครับ...
  • ไร้อันดับ

    9 ตุลาคม 2551 21:59 น. - comment id 903605

    11.gif ฉางน้อย
    มาที่ 1 อีกแระ
    อิอิ ผลุบๆ โผล่ๆ 74.gif
  • ไร้อันดับ

    9 ตุลาคม 2551 22:05 น. - comment id 903610

    36.gif คุณอรุณสุข
    งานที่ทำก็ไม่ใช่งานใหม่ครับ
    แต่เป็นหน้าที่ใหม่เท่านั้น
    รับผิดชอบเรื่องใหม่เท่านั้น
    
    วันนี้ดูสามก๊ก ตอนศึกผาแดง
    เสียดายที่ไม่จบ คงต้องรอ
    ภาคต่อไปครับ
    
    แต่หนังฟอร์มใหญ่จริงๆ 
    มีฉากการใช้ยุทธวิธีการรบ
    ที่ตื่นใจดีครับ  11.gif
    
    สบายดีนะครับ 11.gif
  • ไร้อันดับ

    9 ตุลาคม 2551 22:07 น. - comment id 903611

    36.gif คุณฝากฝัน
    เพื่อนไม่ได้ลาผมครับ
    อิอิ ผมลาเพื่อนเอง
    จากชั้น 6 ที่นั่งอยู่ 
    ไปทำงานชั้น 7 ครับ  74.gif
    
    อย่างนี้เขาคงเรียกว่า
    เลื่อนชั้นครับ 65.gif
    
    ขอให้มีความสุขครับ 11.gif
  • แก้วประภัสสร

    10 ตุลาคม 2551 10:59 น. - comment id 903703

    แบมต๊กใจหมดเลยค่ะ แหม..คืดว่าคุณนักสืบจะลาบ้านกลอนไปไหนซะอีกค่ะ อิอิ
    อ่านจบ บ่แม่นเด้ออ้าย โล่งอก อิ
    11.gif11.gif
  • ไหมไทย

    10 ตุลาคม 2551 16:25 น. - comment id 903773

    .ส่งวันลา
    
    แล้วใบรับรอง..แนบด้วยสิค่ะ
    
    
    
    
    36.gif36.gif
  • ไร้อันดับ

    10 ตุลาคม 2551 19:00 น. - comment id 903791

    36.gif คุณแบม
    ผมยังไม่ลาบ้านกลอนง่ายๆ หรอกครับ
    แบบหลงรับบทกลอนเข้าเต็มหัวใจ
    แล้วครับ คงไม่ทิ้งกันไปง่ายๆ 11.gif
    
    เพียงแต่เปลี่ยนงานใหม่
    ก็คงต้องให้เวลาศึกษางาน
    แล้วลุยงานสักพักครับ
    ช่วงหลังๆ เลยเข้ามาได้แว็บๆ 
    
    ยังไงอย่าทิ้งกันนะครับ 11.gif
  • ไร้อันดับ

    10 ตุลาคม 2551 19:03 น. - comment id 903793

    36.gif คุณไหมไทย
    ไม่ต้องส่งครับ วันลานะ
    ทำงานอยู่หน่วยงานเดิม
    แต่ย้ายชั้นสูงขึ้นอีกหนึ่งชั้นครับ
    แบบ ก้าวหน้ามั้งครับ  74.gif
    
    กลอนบทนี้เขียนลาเพื่อนๆ  ในที่ทำงานเก่า
    จนโดนว่า เหมือนจะลาไปเมืองนอนซะอีก 65.gif
    
    ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันครับ 11.gif
  • ฟา

    21 ธันวาคม 2551 21:49 น. - comment id 926834

    กลั่นจากอารมณ์ผสมผสานอักษร
    
    น่าอ่านดีค่ะ ลึกซึ้งดีนะ59.gif
  • ไร้อันดับ

    22 ธันวาคม 2551 17:54 น. - comment id 927353

    36.gif คูณฟา
    กลั่นจากใจจริงๆ ครับ
    กลอนบทนี้
    
    ขอบคุณครับ 11.gif
  • กิตติกานต์

    25 ธันวาคม 2551 21:43 น. - comment id 929223

    ..แทนคำพูด..
    41.gif41.gif
    ............
    ปรบมือมาก
     เดี๋ยวเจ้าของกลอนว่า...
  • ไร้อันดับ

    26 ธันวาคม 2551 10:37 น. - comment id 929351

    36.gif คุณวุ้นเส้น
    ขอบคุณสำหรับเสียบปรบมือ เปาะแปะครับ
    
    กลอนนี้เขียนตอน
    เปลี่ยนงานครับ เฮ้อ 74.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน