= .ล.ม.ห.น.า.ว.

ผู้ชายคนเดิม

.. +  ผ่ า น ล ม ห น า ว จ ะ กี่ ค ร า ว ก็ ยั ง เ ห มื อ น เ ดิ ม  + .. 
..นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาตะหงิด ๆ 
.. หนาว ๆ ยังไงไม่รู้สิ..  
+++++++++++++++++++++++++++ 
.. ล ม ห น า ว ม า เ มื่ อ ใ ด .. 
ไม่รู้ว่าใจ .. มันเป็นอะไรหนักหนา 
รู้สึกเหงา-เหงา .. กว่าที่ผ่านมา 
และไม่รู้ว่า .. จะอุ่นได้ .. อย่างไร 
.. หน้าต่างยังแง้ม..รับลมอยู่ 
ฉันหลบมุม..มองดู ปลายไม้ - ไหว 
เก่งจังนะที่สามารถ ..ยืนรับความเป็นไป 
แต่ฉัน .. แค่ลมหายใจ กลับอุ่นไม่พอ.. 
.. หนาวบ้างไหม .. คนดี  
ฉันรู้สึก และอยากเอ่ยหนึ่งคำนี้ .. ร้องขอ 
อยากให้เธออยู่ใกล้ ..กลับมาเคล้าคลอ 
กายฉันยิ่งสั่นทอ .. ยังรอ .. ไออุ่นเดิม 
.. ผ้าห่มเธอจะหนาพอ..ต้านหนาวไหม 
ฉัน..ได้แค่ส่งใจ ฝากฟ้าไป.. เผื่อจะอุ่นเพิ่ม 
เธอจะรู้สึกไหม๊.. ว่าอุ่นทั้งใจ- อุ่นทั้งกาย มากกว่าเดิม 
ถึงแม้ลมหนาวจะยังโหม-เติม..ในฤดูกาล 
.. ถ้าผืนฟ้าคือฉัน ..นั่นก็จะเป็นผ้าห่ม 
ส่วนโลกใบกลม-กลม.. ยังคงเป็น ตัวบ้าน .. 
จะให้ดาวดวงเล็ก..แทนหมอน.. ให้เธอกอดนาน-นาน 
ใต้ผ้าห่มอุ่น ยังคงมีฝันหวาน ..ให้เชย  
.. สายลมละเมอ..หรือไงกัน 
ที่พัดผ่านฉัน ..พร้อมความฝัน..เพ้อเผย 
ลมหนาว...แค่ไหนกันนะ -ไม่รู้เลย 
กลับเป็นความคิดถึงต่างหาก.. ที่แม้จะอยู่เฉย-เฉย 
.....แต่มากขึ้นทุกวันจนฉันรู้สึกคุ้นเคย .. 
....กับการที่ จ ะ "ห น า ว ใ จ"  ค น เ ดี ย ว .. 
_________________
..O n l y *** H e a r t 
........D e s e r v e *** H e a