พิมญดา

27 กันยายน 2551 11:53 น. - comment id 899948

เห็นด้วยคะคุณลุงเจ้าคะ

รักษาสุขภาพด้วยคะ..


วันนี้วันหยุดนั่งอ่านกลอนให้ฉ่ำใจเลยคะ

กิ๋วกิ้ว

27 กันยายน 2551 12:12 น. - comment id 899955

แก้วประภัสสร

27 กันยายน 2551 12:35 น. - comment id 899966

สวัสดีค่ะคุณลุง 
อ่านกลอนแล้วซึ้งจังเลยค่ะ ..แต่รู้สึกจะแฝงความน้อยใจอะไรนิดๆอยู่ด้วยนะคะ 
ยังไงก็ยังมีหลานคนนี้อยู่เป็นกำลังใจให้นะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
นับถือเสมอค่ะ

ครูกระดาษทราย

27 กันยายน 2551 12:36 น. - comment id 899967

      

กลอนเพราะจังค่ะ คุณครู
ต้นไม้ของคุณครู แปลก ๆ นะคะ
อิอิอิ  แวะมาอ่านหลังทานข้าวค่ะ

กิ่งโศก

27 กันยายน 2551 12:42 น. - comment id 899972

เป็นบทกลอนที่มีคุณภาพ เช่นเคยครับครูแก้ว..
คุณลุง ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะครับ..ช่วงจะเปลี่ยนฤดู นะครับ

ผมไม่ได้เข้ามาหลายวัน ไม่ค่อยว่างนะครับ..
แต่ยังชื่นชมฝีมือครูคุณลุงแก้วเสมอครับ

ออ

27 กันยายน 2551 12:52 น. - comment id 899973

สู้ต่อไปนะคะคุณพี่แก้ว
ได้พบแล้วอนิจจังยั่งยืนไหม
ทุกสิ่งอย่างต่างเปลี่ยนแปรสภาพไป
เพียงจิตใจไหวทันเท่านั้นใจ

ขอเป็นอีกคนในบ้านกลอน
ไม่ยอกย้อนหลอกใจให้เสียหาย
เกิดมาแล้วคู่ความทุกข์ทั้งใจกาย
มองดูคล้ายละครที่ย้อนมา

อีกไม่นานวิญญาณเปลี่ยนภาวะ
พวกเราจะเปลี่ยนโลกไปคงใจหาย
แล้วพบกันในดินแดนไม่วุ่นวาย
สงบได้และเป็นสุขถูกใจเรา

ทานศีลภาวนาเท่าที่ได้
ให้มากไว้เหมือนเดิมคงไม่เหงา
มาแต่งเติมกำลังใจให้นานเนา
คลายหงอยเหงานะพี่แก้วให้แล้วใจ

ลุงแทน

27 กันยายน 2551 13:01 น. - comment id 899976

 สวัสดีคุณแก้วประเสริฐ  ไม่ได้อ่านกลอนคุณแก้วประเสริฐมานาน วันนี้สมใจลุงแทน

 มีความสุข พร้อมสุขภาพแข็งแรง

เพียงพลิ้ว

27 กันยายน 2551 17:02 น. - comment id 900024

รักษาสุขภาพนะคะคุณลุง

rain..

28 กันยายน 2551 08:14 น. - comment id 900113

เรนแวะมา..ทักทาย อรุณสวัสดิ์คุณลุงแก้วนะคะ....

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 14:19 น. - comment id 900183

คุณ พิมญดา

     ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไร จึงเป็นแบบนี้
แหละจ้า อ่านเถอะเท่ากับฝึกตัวเราไปด้วยครับ
รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 14:21 น. - comment id 900184

คุณ กิ๊วกิ๊ว

       ก็อย่างที่บอกว่าผมไม่รู้จักเขียนอะไรครับ
ก็ไปเรื่อยเฉื่อยๆแหละครับ ขอบคุณครับ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 14:47 น. - comment id 900190

คุณ แก้วประภัสสร

    สวัสดีครับ ผมไม่ได้น้อยใจอะไรหรอกครับ
เขียนไปตามสภาวะความเป็นจริงเรื่อยๆเปื่อยแหละ
ครับ ขอบคุณมากครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 14:51 น. - comment id 900191

คุณ ครูกระดาษทราย

     ก็อย่างนั้นแหละครับ อย่างที่บอกนั่นแหละ
คือทำให้จิตเป็นกลอนกลอนเป็นจิตรุ้จักการผสาน
อักษรก็จะออกมาแบบนี้แหละจ้า ฝึกให้ได้นะ 
รักเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 14:55 น. - comment id 900195

คุณ กิ่งโศก

     ขอบคุณที่ชมครับ กลอนผมก็ไปตามอารมณ์
ครับ นึกอยากเขียนอะไรก็ไปตามใจฉันแหละครับ
ดีบ้างไม่ดีบ้างตามประสาคนบ้าๆบ๊องส์ครับ ขอบคุณ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 15:01 น. - comment id 900198

คุณ ออ

    อันที่จริงผมไม่มีอะไรหรอกครับ เขียนไป
ตามสภาวะสังคมเท่านั้นเองครับ คนจนกลับรวย
คนรวยกับจน มันเปลี่ยนไปถึงความไม่แน่นอน
ของชีวิตคนเรา ดูสังคมปัจจุบันซิครับมีแล้วก็อยาก
มีอีกมีอำนาจมากก็ยังไม่พอ โอ้ยๆๆยุ่งจะตายไป
ครับ ขอบคุณครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 15:06 น. - comment id 900201

สวีสดีครับ ลุงแทน

   ผมเองก็เขียนไปตามสภาวะสังคมที่ไม่แน่นอน
แหละครับ เป็นเรื่องจริงที่พบมาเป็นไปตามกรรม
วิถีอนิจจังครับ หากว่างๆคลิ๊กชื่อผมไปอ่านเรื่อง
สั้นที่ผมเขียนบ้างซิครับ ขอบพระคุณอย่างยิ่งครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 15:12 น. - comment id 900205

คุณ เพียงพลิ้ว

   หลานกานต์ที่น่ารัก ลุงเองก็เขียนไปเรื่อยๆ
นั่นแหละจริงบ้างจินตนาการบ้างไปตามอารมณ์
คนบ๊องส์เช่นลุงนี้แหละจ้า จริงๆรักหลานเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

28 กันยายน 2551 15:15 น. - comment id 900206

คุณ rain

     หลานเป็นหลานที่น่ารักเสมอจ้า ขอบใจนะ
รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แจ้นเอง

29 กันยายน 2551 00:06 น. - comment id 900301

ค่อยยังชั่วที่เป็นความเศร้าเพียงเสี้ยวของห้วงหทัย  ใช่มั้ยคะ  

เข้ามาอ่านกลอนไพเราะค่ะ

ฝากฝัน

29 กันยายน 2551 07:58 น. - comment id 900316

""
แวะมาเยี่ยมเยือนครับ...
อ่านกลอนเพราะยามเช้าก่อนไปทำงานครับ

แก้วประเสริฐ

29 กันยายน 2551 14:24 น. - comment id 900427

คุณ แจ้นเอง
    
     มองรอบข้างและตัวผมเองที่เคยเกิดขึ้นนั้น
ล้วนแล้วแต่สิ่งจริงๆทั้งสิ้นดังกล่าวไว้ว่า มีเงินก็
นับว่าน้อง มีทองก็นับว่าพี่ หากขาดเงินขาดทอง
พี่น้องไม่มี ครับ เป็นความจริงยามมีเพื่อนฝูงมาก
มายยามยากไร้หายหนีหมดไปหาใครเขาก็เมินมอง
เราด้วยสายตามเหยียดหยาม ผมถึงได้เขียนเรื่อง
นี้ไว้ หากไม่พบกับตัวเองจะไม่รู้หรอกครับ ขอบคุณ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

29 กันยายน 2551 14:26 น. - comment id 900430

คุณ ฝากฝัน

     ล้วนแล้วแต่เรื่องจริงครับเกิดกับตัวผมและ
คนอื่นๆที่เห็นครับ ขอให้ทำงานด้วยความสุขนะครับ
ขอบคุณครับ

        แก้วประเสริฐ,

โคลอน

29 กันยายน 2551 15:36 น. - comment id 900465

มาอ่านกลอน แก้วประเสริฐ เช่นเคยค่ะ

ปล.ดูรูปประกอบกลอนแล้วเหมือนสรีระผู้หญิงเลยนะคะ...คล้ายว่ากำลังเต้นระบำอยู่

แก้วประเสริฐ

29 กันยายน 2551 16:33 น. - comment id 900543

คุณ โคลอน

    จ้าขอบคุณในความรักที่มีต่อผมครับ เรื่องภาพ
นั้นผมเองก็เคยฝึกหัดมานิดหน่อยจากลูกน้องไว้
นานมาเป็นนิดๆหน่อยๆเขาบอกว่าแก้เหงาครับ
จึงรู้ว่าภาพไหนแต่งภาพไหนไม่แต่ง ผมพิจารณา
เพราะได้จากเพื่อนทางเมล์มาหลายๆภาพ พิจารณา
ทุกๆภาพว่า เป็นไปตามธรรมชาติส่วนใหญ่มักจะ
เป็นของผู้ชายเกิดจากต้นไม้ หาใช่ภาพตบแต่ง
นี่ที่เอามาลงไว้เป็นภาพสวยงามอาจจะตบแต่ง
โดยการดัดหรือตัดกิ่งก้านก็อาจเป็นไปได้ครับ
แต่จะมาตบแต่งทางphotoshop นั้นคงจะไม่ใช่
ฝรั่งเขาตบแต่งเก่งมากเรื่องแบบนี้แต่ก็ไม่เหมือน
กันทีเดียวเพราะไม่เป็นไปตามธรรมชาติสียาก
จะกลมกลืนกันหากเป็นการใช้ถ่ายภาพโดย
photoshopก็ได้แต่เรื่องเงานี้ผมพยายามทำ
ลำบากมากครับ ขอบคุณครับกล่าวมากไปหน่อย
ครับ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

เฌอมาลย์

29 กันยายน 2551 16:56 น. - comment id 900567

สวัสดียามเย็นค่ะ

ชีวิตคนไม่มีอะไรแน่นอนค่ะ เดี๋ยวสุข เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวเหงา เดี๋ยวหรรษา ตามแต่อารมณ์และสิ่งแวดล้อม
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

แก้วประเสริฐ

29 กันยายน 2551 20:14 น. - comment id 900644

คุณ เฌอมาลย์

    สวัสดีจ้าเจ้าหญิง ใช่แล้วครับมนุษย์สุขหรือ
ทุกข์นั้นอยู่ที่ใจเรานั่นเองเป็นผู้สร้างทั้งนั้นครับ
ครับผมเองก็พยายามรักษาได้ก็แค่เพียงชะลอไว้
เท่านั้นเองเป็นไปตามธรรมชาติครับ ขอบคุณ
เจ้าหญิงมากครับ ขอบคุณ

       แก้วประเสริฐ.