ฉันไม่เคยเอ่ยถามเธอเลย..ใช่ใหม ว่าสองส่วนที่เธอมีในใจ..ให้ใครมากกว่า เพราะฉันรู้คำตอบนั้นดี...ตลอดเวลา ว่าตัวเองมีค่า...มากน้อยเท่าไร แต่เธอไม่ต้องกังวลหรอกนะคนดี เพราะวันนี้..ฉันพร้อมจะทำทุกอย่างให้ เหมือนที่เคยสัญญา...ว่าจะไม่ให้ลำบากใจ ในวันที่ฉันจากไป...จะไม่ให้ใครเห็นน้ำตา ฉันไม่ต้องการฟังคำตอบนั้น ให้ฉันรับรู้มันแต่ในใจคงจะดีกว่า ให้ฉันจากไปอย่างเงียบเงียบ..เหมือนตอนที่ก้าวเข้ามา แต่ขออย่าให้ได้ยินคำว่ารักเขามากกว่า...จากปากของเธอ
12 มีนาคม 2545 01:19 น. - comment id 39933
อืมม แต่งได้เพราะทุกบทกลอนที่อ่านเลยครับ ฝีมือเยี่ยมมากครับ ถ้าไม่รังเกียจรับต้องเป็นศิษย์ด้วยนะคับ
12 มีนาคม 2545 01:57 น. - comment id 39945
ฟังหน่อยนะ... นะนะนะนะ
12 มีนาคม 2545 02:15 น. - comment id 39950
ชอบจังเลยเจทท์บทนี้...อ่านแล้วสะเทือนความรู้สึกยังไงไม่รู้ T_T
12 มีนาคม 2545 07:11 น. - comment id 39979
มีทั้งเข้มแข็งและอ่อนแอในคนคนเดียวเลยน่ะครับ..เศร้าๆนิดๆน่ะ...
12 มีนาคม 2545 08:59 น. - comment id 39984
เจทท์ !!! แต่งกลอนเรียกน้ำตาอีกแล้วอะ แต่ชอบจัง....เพราะดีนะ....~_~
12 มีนาคม 2545 11:22 น. - comment id 39998
น่าสงสาร เราจะเป็นกำลังใจให้นะ
12 มีนาคม 2545 23:16 น. - comment id 40130
เจทท์ คงไม่มีวันได้ฟังคำ ๆ นั้นจากปากของเล่แน่ เพราะว่าเล่รักเจทท์คนเดียว คริ คริ ^O^
14 มีนาคม 2545 09:45 น. - comment id 40441
Y_Y ชอบมากค่ะ
15 มีนาคม 2545 06:38 น. - comment id 40661
Again and Again....
17 มีนาคม 2545 11:25 น. - comment id 41107
ไม่มีใครอยากได้ยินคำนั้นแน่นอน เพราะแค่การต้องเดินจากไป มันก็ทรมานใจเต็มที เข้มแข็งนะ..คนดี ^__^