นั่นซีนะจากกันมันก็จบ แต่ต้องพบทุกวันเจ็บหวั่นไหว อุปสรรคขวางกั้นนั่นใช่ใคร เพราะผู้ใหญ่กีดกันบั่นรักเรา ถ้ารู้รักจักผิดหวังทั้งขมขื่น อยากขอคืนหัวใจรักภักดิ์จากเขา ไม่ต้องแอบร้องไห้ใจซบเซา จบเรื่องเศร้าของใจได้ลงตัว ในความจริงยิ่งปวดร้าวและหนาวเหน็บ เหมือนกรีดเล็บลึกลงเนื้อเถือถึงขั้ว พิษสวาทบาดเป็นรอยร้อยพันพัว ริ้วระรัวระริกสั่นบั่นทอนใจ ทุกเวลานาทีที่รู้สึก ปวดร้าวลึกระทมซมโหยไห้ ต้องตรอมตรมข่มรักหักอาลัย นานแค่ไหนจักบรรเทาและเบาบาง.
22 กันยายน 2551 18:56 น. - comment id 898285
ดีจ้า......น้องนางฟ้า โอ๊ะ โอ๋ ปลอบใจน๊าให้หายเศร้าไวไว สบายดีนะ
22 กันยายน 2551 21:39 น. - comment id 898340
ไม่นานหรอกค่ะ ถ้าเลือกจำแต่สิ่งดีๆ สิ่งเลวร้ายก็อย่าไปคิดถึงมัน.. โอมเพี้ยง.....หายๆๆๆๆ
23 กันยายน 2551 06:08 น. - comment id 898389
สุขภาพใจสบายดีค่ะคุณป้ากันนา...แต่สุขภาพใจแย่มากๆเลยค่ะ...ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยที่มอบให้นะคะ..
23 กันยายน 2551 06:08 น. - comment id 898390
ขอบคุณค่ะคุณมณีจันทร์
23 กันยายน 2551 09:58 น. - comment id 898506
ส่งกำลังใจให้คุณนางฟ้าโดยตรงเลยนะค่ะ......
23 กันยายน 2551 16:35 น. - comment id 898712
ขอบคุณค่ะคุณwhitelily