ลืมตาขึ้นมา เจอตัเอง อยู่เหงาหงอย ได้แต่คอยคนที่เคยติดตามหา เขาคนนั้นเข้าใจผิดเราได้ตลอดมา โอ้น้ำตา ไม่มี ไหลแล้วเอย คิดถึงตัวเองแล้วใจก้เศร้า ไม่อยากเอา สิ่งที่คิดมาเปิดเผย แต่จำต้องทำไปเพราะไม่เคย ใจลงเอยกลับการอยากจากมีครอบครัว อยากอยู่คนเดียวถึงเปลี่ยวก็อิสระ ไม่ลดละเร่องงานการหนักหัว เบื่อแล้วทำความดีให้ทุกอย่างไม่เคยกลัว ให้ตัวเราตกต่ำไปใจระกำ เสียแม้นเงินหน้ามี่การงานได้ เพื่ออะไรใคร่อยากถามตามคำถาม อยากอยู่เงียยบเงียบคนเดียวไม่ต้องมาตาม คนที่ทำให้เราได้ปลอดภัยเขาช้ำใจ กับการที่เราทำเป็นอย่างนี้ เราไม่ดีกับเขาหรือเปล่าผิดตรงไหน อยากอยู่กับความสุขที่สุดความสุขใจ ไม่มีใครเข้าใจเจอแต่...ความว่างเปล่า ....ทุกครั้งเอย
21 กันยายน 2551 08:30 น. - comment id 897701
ดีครับ แวะมาทักทายจะได้หายเศร้า สบายดีนะครับ
21 กันยายน 2551 09:28 น. - comment id 897746
อันความสุขมีได้ใช่เพราะเขา ตัวของเรานี่เองที่ส่งเสริม ไม่ต้องหาสิ่งใดมาเพิ่มเติม ใจดวงเดิมก็สุขได้แม้อยู่เดียว
21 กันยายน 2551 11:35 น. - comment id 897840
แวะมาเยี่ยมค่ะพอดีเป็นไข้หวัดใหญ่กลัวจะเอาเชื้อมาฝากน่ะค่ะ
21 กันยายน 2551 13:21 น. - comment id 897877
ในความว่างเปล่า..ทำให้เราทองเห็นทางออกเสมอ สบายดีนะคะ...วันหยุด....เก็บแรงให้เต็มที่ค่ะ พรุ่งนี้สู้งานกันต่อค่ะ..