ความรักนั้นรู้จักกันดีแค่ไหน ต่างจากใคร่อย่างไรใครรู้หนา รักยอมพลีมีใจให้เรื่อยมา ใคร่หมายว่าเสพกามาค่าชั่วคราว นิยายรักมากมายหลากหลายบท บ้างสลดสมหวังพังเจ็บหนาว แต่ความรักปลักฤทัยไม่ชั่วคราว เคียงข้างก้าวด้วยกันตามฝันไป แต่ใคร่นั้นรักกันฉันหนุ่มสาว แค่ชั่วคราวเท่านั้นมันมิใส ถึงเวลาผ่านพ้นวัยค้นใจ โลกกว้างใหญ่รอให้ไปก้าวเดิน อย่ามัวใคร่สนใครในตอนนี้ มันมิมีประโยชน์โปรดอย่าเสริญ เมื่อได้ร่วมเคียงข้างนานหมางเมิน ต่างก็เดินจากกันมิมั่นเอย. บทนี้แต่งไว้นานแล้ว ประมาณ2-3ปีก่อน ได้ เป็นกลอนหนึ่งในไม่กี่บท ที่อ.ผม เอ่ยปากชม ด้านความหมาย
กวีรักษ์ 15 ก.ย. 2551 17:40 น. - ID 118793 
1171
2
0
15 กันยายน 2551 18:13 น. - comment id 895876
ชายบอกรักเพื่อจักต่อความไคร่ หญิงนั้นใจให้ไคร่เพื่อรักตอบ ชายได้ไปหมดใจที่หญิงมอบ หญิงสิบอบช้ำใจไคร่ของชาย
16 กันยายน 2551 19:50 น. - comment id 896137
อันโลกีย์ชนหนีไม่มีพ้น เพราะต่างดลจากความใคร่ไฟสวาท เกิดเป็นคนมีเลือดเนื้อแลเชื้อชาติ จึงสามารถ สืบสายจรดปลายทาง ขอแจมในความงดงามของความหมาย ไม่ว่ากันน่ะครับ
17 กันยายน 2551 02:57 น. - comment id 896228
ไม่ว่าหรอกครับ ดีใจ และขอบคุณมากๆครับ ท่าน จักรพรรดิหยก แต่งกลอนไพเราะมาเสริม สร้างสีสัน ครับผม^^ ขออภัยที่มาตอบช้าครับท่าน แบบว่า ผมไม่ค่อยได้เข้าบอร์ดนี้อ่า จะมาโพสกลอนแล้วก็นานๆที่จะเข้ามาดูครั้ง ผมสิงอยู่บอร์ดwlครับ ว่างๆก็ไปทักทายกันเน่อ^^ ปล.วันนี้ของดโพสกลอน1วัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
