ทศกัณฑ์อุ้มสีดาแล้วพาเหาะ มุ่งลัดเลาะมาถึงทางระหว่างเขา สีดาร่ำสุดายุโปรดช่วยเรา ราชานกจักไปเฝ้าองค์นารายณ์ ทศกัณฑ์รีบเหาะหนีไม่มีพ้น ถูกตามจิกตามตีจนตนเสียหาย รังจะคล้ายพ่ายแพ้แผลเต็มกาย สุดายุจึ่งลอยชายอวดศักดา ว่าตนนี้ไม่มีแพ้แก่ใครเพี้ยง เว้นแต่เพียงองค์อิศวรนารายณ์หนา อีกทั้งธำรงค์ท่านประทานมา อยู่ที่นิ้วนางสีดาข้ากลัวครัน ทศพักตร์ยักสิบลิ้นยินจอมนก จึงถอดแหวนปาวิหคตกสวรรค์ ปีกหักพรวดปวดรวดร้าวเท่าชีวัน รอพระรามตามมาทันจะอันทูล พระลักษณ์-รามตามหาเมื่อมาถึง จอมนกจึงเล่าความไปด้วยใจสูญ พร้อมมอบแหวนของสีดาอกอาดูร เจ็บเพิ่มพูนจบชีวินสิ้นใจตาย
เอื้องคำ 11 ก.ย. 2551 10:12 น. - ID 118688 
15718
6
0
11 กันยายน 2551 10:18 น. - comment id 894859
มาอ่านวรรณคดีเป็นที่หนึ่ง แสนซาบซึ่งความรักเป็นหนักหนา เรื่องพระรามติดตามนางสีดา เมื่อไหร่หนาจะมีใครไล่ตามเรา 555555
11 กันยายน 2551 12:35 น. - comment id 894867
....
11 กันยายน 2551 12:57 น. - comment id 894872
11 กันยายน 2551 13:22 น. - comment id 894880
นางสีดาอยู่นี่ค่ะ พระรามตามไม่เจอเอง อิอิ เข้ามาอ่านกลอนค่ะ
11 กันยายน 2551 17:38 น. - comment id 894912
วรรณกรรมล้ำค่า
11 กันยายน 2551 21:36 น. - comment id 894944
ปรบมือให้เลยครับ..มาทบทวน รามะยะนะ
11 กันยายน 2551 23:44 น. - comment id 894972
คิดถึงแบบเรียน ภาษาไทย สมัยประถมเลยครับ เคยท่องทำนองเสนาะในห้องเรียน (พวกบทเสภา ที่ขึ้นต้นด้วย เมื่อนั้น.....) ลองอ่านทำนองเสนาะดูนะครับ เพราะดี
11 กันยายน 2551 23:57 น. - comment id 894980
อ่านแล้วดีจังคะวรรณคดีไทย
12 กันยายน 2551 11:33 น. - comment id 895121
...คุณครูกระดาษทราย ยินดีมากครับที่คุณครูแวะมาซาบซึ้งและมาติดตามวรรณคดีรามเกียรติ์ ส่วนเรื่องการที่จะมีใครมาไล่ตามคุณครูนั้น ผมคิดว่าคงไล่กันเหนื่อยครับ เนื่องจากคุณครูผู้เชี่ยวชาญย่อมเก่งกาจในการหลบหลีก และวิธีการต่างโดยแยบยล ครั้นใครคิดจะไล่ตามคงยากเอาการอยู่ครับ *-*
12 กันยายน 2551 11:35 น. - comment id 895122
...คุณผู้หญิงช่างฝัน ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบครับ ว่างๆ ก็เข้ามาอีกนะครับ *-*
12 กันยายน 2551 11:40 น. - comment id 895124
...คุณคนบนเกาะ พระรามลงสรง เป็นอาหารโบราณที่มีรสชาติเยี่ยมยอดครับ ลองแล้วจะติดใจ *-* ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
12 กันยายน 2551 11:45 น. - comment id 895125
...คุณแก้วประภัสสร อ้าว...นางสีดาอยู่นี่เองหรือครับ แต่เอ...ทำไมนกสดายุกับยักษ์กุมพล ไม่ยักกะบอกพระราม หรือแอบหนีออกมาจากกรุงลงกาได้เองล่ะ ต้องรีบหาวิธีบอกพระรามนะครับ *-* ขอบคุณที่แวะมาอ่านกลอนครับ
12 กันยายน 2551 11:47 น. - comment id 895126
...คุณนาคะพรรณ ขอบคุณครับที่แวะมา ผมไปอ่านประวัติศาสตร์กษัตริย์ไทยที่คุณลงไว้แล้วครับ เยี่ยมมากทีเดียวครับ *-*
12 กันยายน 2551 11:50 น. - comment id 895127
...คุณกิ่งโศก ขอบคุณมากมายสำหรับเสียงปรบมือ ถ้าชอบ ผมจะค่อยๆ ลงไปเรีื่อยๆ จนจบเรื่องดีไหมครับ *-* ขอบคุณครับที่แวะมา
12 กันยายน 2551 11:55 น. - comment id 895128
...คุณแสงเหนือ อืม...ครับพูดถึงการท่องทำนองเสนาะในห้องเรียน เป็นอารมณ์ที่รู้สึกดีมากๆ คือ...มันไพเราะด้วยกันทั้งห้องน่ะครับ สำเนียงสูงต่ำคลอให้เสนาะกันไป มีบางครั้งที่อ่านวรรคคำไม่ค่อยถูกทำให้สะดุด คุณครูต้องแนะนำก่อนแล้วก็ไปกันต่อได้ครับ *-* ขอบคุณที่แวะมาครับ
12 กันยายน 2551 12:01 น. - comment id 895130
...คุณพิมญดา ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยียนวรรณคดีไทย อย่างที่คุณพิมญดาบอกล่ะครับ พูดถึงวรรณคดีอ่านแล้วได้อะไรหลายอย่างครับ ทั้งความรู้ ความสนุกสนาน ยังสะท้อนวิถีชีวิต คติชาวบ้าน ข้อคิดเตือนใจฯ เยอะทีเดียวครับ นี่คือเสน่ห์ของคนไทยครับ *-*
12 กันยายน 2551 15:38 น. - comment id 895184
แวะมาอ่าน ผ่านมาทายทักค่ะ
12 กันยายน 2551 16:38 น. - comment id 895246
สดายุลอยชายอวดศักดา จึงถึงคราแพ้พ่ายน่าสงสาร แต่ก็ควรชื่นชมในเหตุการณ์ ที่กล้าหาญช่วยเหลือเพื่อทำดีสวัสดีค่ะเอื้องคำ ตามมาอ่านความเป็นไปของนางสีดาและความพลาดพลั้งของพญานก
12 กันยายน 2551 18:20 น. - comment id 895256
...คุณไหมไทย แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทาย ขอบคุณหลายหลาย (ต่ออะไรดีล่ะ....เอ...อ๋อ) แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทาย ขอบคุณหลายหลาย ทานข้าวรอบบ่ายหรือยัง...อิอิอิ *-*
12 กันยายน 2551 18:36 น. - comment id 895263
...คุณพี่ดอกแก้ว แหม...อุตส่าห์ตามมาเห็นใจสดายุนะครับ จะว่าไปก็จริงครับ น่าชื่นชมในความกล้าหาญของสดายุเพราะจอมนกเป็นเพื่อนซี้ของท้าวทศรถหรือพ่อของพระรามนั่นเอง เลยต้องต่อสู้เพื่อช่วยเหลือ น้ำใจประเสริฐทีเดียวครับ *-* ขอบคุณพี่ดอกแก้วที่แวะมาติดตามครับ
12 กันยายน 2551 19:32 น. - comment id 895292
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะ
กลอนเพราะจังเลย
12 กันยายน 2551 22:13 น. - comment id 895367
ตอนนี้กำลังตามหาใจตัวเองอยู่ค่ะ
13 กันยายน 2551 09:19 น. - comment id 895478
...ไพรน้ำผื้ง กลอนไพเราะเสนาะใจของผึ้งน้อย มาเยี่ยมเยียนบ่อยบ่อยคอยเกื้อหนุน กำลังใจมีให้กันนั้นเป็นทุน แต่ฝันดีไม่มีบุญถูกรางวัล *-* ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมมาเยียน ฝันดีมากครับ ซื้อรางวัลไปแล้วด้วย ไม่รู้จะถูกหรือเปล่าครับ
13 กันยายน 2551 09:24 น. - comment id 895480
...คุณนิลวรรณ ใครนะครับ ช่างนิสัยไม่ดีมาขโมยหัวใจคุณนิลวรรณไปซะได้ ปล่อยให้ต้องตามหาหัวใจตัวเอง ใครที่ขโมยไปก็รีบๆ เอามาคืนซะนะครับ แต่...เจ้าตัวไม่ยักกะบอกว่าจะได้อะไรเป็นรางวัลเลยครับ ยังไงคงต้องลุ้นเอาเองครับ *-* อิอิอิ
14 กันยายน 2551 09:01 น. - comment id 895677
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
